ซ่อนรักวิศวะ

บทที่4 พี่เป้ยคนเก่ง

บทที่4

พี่เป้ยคนเก่ง

สาวสวยตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่เธอพบว่าตนเองนั้นนอนอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคนดวงตาของเธอเบิกโพลงด้วยความตกใจอยากจะกรี๊ดว่าถูกข่มขืนแต่ภาพเมื่อคืนกับแล่นเข้ามาในหัวไม่หยุด เธอค่อย ๆ ลุกจากที่นอนหยิบเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำแต่พอออกมาก็เจอพ่อหนุ่มน้อยนั่งมองหน้าเธอด้วยสายตาละห้อย

"พี่ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกผมล่ะ"

"เมื่อคืนป้องกันใช่ไหม" นี่คือสิ่งแรกที่เธอกังวลแต่พอมองไปที่พื้นเห็นเศษถุงยางก็เบาใจอย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว

"ป้องกันดิพี่เป็นคนใส่เองกับมือแล้วนี่พี่จะกลับเลยไหมแวะส่งผมที่คอนโดด้วยนะ"

"อืม แต่งตัวสิไอ้นั่นของนายกำลังชี้หน้าฉันอยู่"

"มันคงคิดถึงพี่ละมั้ง^^"

หลังจากที่เป้ยได้ส่งรุ่นน้องที่คอนโดแล้วเธอก็รีบกลับมายังบ้านที่เธอเช่าเอาไว้เมื่อวานเธอเศร้าเสียใจที่ถูกคนรักสวมเขาถ้าเธอไม่ลืมของจนต้องกลับไปเอาที่ห้องของรุ่นน้องก็คงไม่เห็นภาพบาดตาบาดใจแฟนหนุ่มกำลังร่วมรักกับรุ่นน้องคนสนิทอย่างไม่ลืมหูลืมตาแต่ความเจ็บปวดที่เธอเจอยังไม่เท่าความรู้สึกผิดของเธอเมื่อคืนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอขาดสติจนพลาดพลั้งมีอะไรกับผู้ชายที่เธอไม่เคยคิดเกินกว่าพี่น้อง

สาวสวยมองงานบนโต๊ะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะทำงานอะไรทั้งนั้นอาชีพของเธอตอนนี้เธอกำลังทำงานเป็นบรรณารักษ์อยู่ที่สำนักพิมพ์และทำงานออนไลน์มีรายได้ที่มั่นคงเธอเป็นลูกสาวของผู้ใหญ่บ้านที่ต่างจังหวัดครอบครัวของเธอค่อนข้างสนิทกับครอบครัวของปริญญ์มากแล้วเธอก็ไม่คิดว่าเธอกับปริญญ์จะข้ามเส้นกันถึงเพียงนี้

"ไงจ๊ะคนสวยวันนี้ไม่ไปทำงานหรือไง" กระแตเดินเข้ามาทักเธอเป็นเพื่อนบ้านที่น่ารักอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแต่กระแตเปิดร้านเสริมสวยในบ้านมีเวลาว่างก็จะตามสาวเป้ยไปแต่งหน้าทำผมเปลี่ยนลุคจากสาวหวานให้เป็นสาวแซ่บ

"เซ็งว่ะจริงอย่างที่แกบอกว่ารุ่นน้องของฉันมันร้าย"

"นั่นไงฉันบอกแกแล้วว่านางเด็กนี่ไม่ธรรมดาว่าแต่มันทำอะไรให้แกเดี๋ยวฉันจะไปตบมันให้"

"สวมเขาให้ฉันนะสิไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่แต่เมื่อวานฉันย้อนไปเอาของที่คอนโดเลยได้เห็นว่ามันสองคนกำลังมีอะไรกัน"

"ชั่วมาก! และนี่พวกมันรู้ไหมว่าแกรู้เรื่องแล้ว"

"รู้สิ ตอนที่ฉันเห็นพวกมันก็ลนลานแต่ภาพทุกอย่างมันฟ้องหมดแล้วฉันเลยตบหน้าพวกมันไปคนละที จากนี้ขอให้หมดเวรหมดกรรมต่อกันฉันเกลียดพวกมันมากตายไปก็ไม่เผาผี"

หลังจากวันนั้นเป้ยก็ทำแต่งานหามลูกหามค่ำ เธอไม่เคยพูดถึงหรือเปล่าประกาศให้คนในออฟฟิศได้รู้ว่านักศึกษาฝึกงานคนสนิทของเธอสร้างเรื่องอะไรไว้เธอทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพียงแต่ไม่ยุ่งวุ่นวายกับเด็กคนนั้นอีกหลายคนคงคิดว่าเธอและนักศึกษาฝึกงานคงมีเรื่องบาดหมางหรือโกรธเคืองกันแต่ความจริงเป็นยังไงมีแค่เธอแต่เด็กฝึกงานคนนั้นที่รู้

เวลาผ่านไปเกือบสามเดือนเป็นสามเดือนที่ไปทำงานได้ไม่เต็มที่ถูกเจ้านายเรียกไปต่อว่าช่วงนี้เธอมีอาการอ่อนเพลียทำให้นอนตื่นสายถึงจะนอนทั้งวันก็เหมือนนอนไม่เต็มที่กินอาหารก็ไม่อร่อยเหมือนเมื่อก่อนจนสุดท้ายกระแตต้องพาเธอมาหาหมอเพื่อตรวจร่างกายก่อนที่น้ำหนักจะลดฮวบไปมากกว่านี้

"คุณจริญญาตอนนี้กำลังตั้งครรภ์นะคะ"

"อะไรนะคะ!!" เป้ยร้องอุทานลั่นจะท้องได้ยังไงในเมื่อคืนนั้นเธอเป็นคนสวมถุงยางอนามัยเองกับมือ

"คุณจริญญากำลังตั้งครรภ์ค่ะ^^"

"เป้ยแกท้องกับผัวเก่าเหรอ?" กระแตหันมาถามด้วยความตกใจเรื่องส่วนตัวเธอไม่รู้หรอกแต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเธอเห็นแค่แฟนเก่าของเป้ยไปมาหาสู่เป็นประจำ

"ไม่ ไม่ใช่ เอ่ออ คุณหมอแน่ใจนะคะไม่ได้หยิบผลตรวจผิดมาใช่ไหม"

"ไม่มีผิดพลาดค่ะคุณจริญญาถ้ายังไงคุณจริญญาจะฝากครรภ์หมอแนะนำคลินิกได้นะคะ^^"

เป้ยรู้สึกว่าตัวเองกำลังหูดับตอนนี้ใครพูดอะไรออกมาเธอก็ฟังไม่รู้เรื่องทั้งนั้นสภาพร่างกายจากที่แย่อยู่แล้วตอนนี้กลับแย่หนักลงไปอีกโชคดีที่กระแตคอยดูแลไม่ห่างไปไหน

เธอใช้เวลาจมอยู่กับความคิดไปหลายวันสุดท้ายก็ขอตัดสินใจกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเรื่องที่เธอท้องเธอไม่ขอให้ใครยุ่งเกี่ยวและไม่บอกเรื่องนี้ให้กับคู่นอนชั่วคราวรู้เป็นอันขาดและจะไม่มีใครได้รู้ว่าพ่อของเด็กคนนี้เป็นใครเรื่องนี้เป็นความผิดพลาดของเธอเต็ม ๆ เธอจะไม่ให้ใครต้องมาร่วมรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น

"เป้ยแกแน่ใจนะว่าจะกลับไปอยู่บ้าน"

"แน่ใจดิฉันอยู่ที่นี่คนเดียวไหนจะลูกอีก ฉันยังไม่ไหวหรอกอย่างน้อยกลับไปบ้านก็มีพ่อกับแม่คอยช่วย เรื่องงานฉันยังพอทำได้ไม่มีปัญหานักเขียนในสังกัดก็มีไม่น้อยงานของฉันทำที่ไหนก็ได้เงินทั้งนั้น"

"ฉันคงคิดถึงแกแย่เลยอยู่บ้านติดกันมาตั้งหลายปีแล้วบ้านหลังนี้ล่ะแกจะยกเลิกสัญญาหรือว่าจะเช่าทิ้งไว้"

"ฉันว่าจะเช่าทิ้งเอาไว้แต่ฝากแกช่วยดูแลหน่อยนะเดี๋ยวฉันให้ค่าเสียเวลา"

"ก็ได้เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาฉันทำให้ฟรีแต่ขออย่างนึงถ้าฉันเหงา ๆ จะไปเที่ยวหาที่ต่างจังหวัดนะ"

"ได้อยู่แล้วสำหรับแกจะไปอยู่กับฉันเลยก็ได้"

ถึงใจจะเครียดจะเศร้ายังไงแต่มันก็เหมือนมีกำลังใจบางอย่างทำให้เธอมีแรงที่จะสู้ต่อวันนี้หลังจากจัดการเรื่องวุ่นวายแล้วเธอจะเข้าออฟฟิศเพื่อไปคุยกับเจ้านายว่าเธอจะขอทำงานออนไลน์แทน

ลาก่อนกรุงเทพฯ ลาก่อนคนใจร้ายแล้วรอพบกับอีเป้ยคนใหม่ได้เลย หึ!

----------------------

เวอร์ชั่นใหม่ไฉไลกว่าเดิมแน่นอน