“ทำไมไม่แจกการ์ด จัดงานแต่งงานรดน้ำสังข์ไปเลยล่ะ จะได้สมจริง” น่านนทีพูดประชด
“ตอนแรกมดก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ว่าเวลามันไม่ทันน่ะสิลุงนที ก็เลยต้องทำแบบนี้เลี้ยงฉลองเฉพาะญาติและเพื่อนสนิท แค่นี้ก็คงพอ ส่วนเรื่องงานเลี้ยงฉลองลุงนทีไม่ต้องห่วง พี่มลจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”
“แสดงว่ามลเขารู้เรื่องด้วยล่ะสิ?”
“ถูกต้องอีกแล้วครับท่าน...เมื่อคืนมดเล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่มลฟังแล้ว บอกด้วยว่าวันนี้เราสองคนจะจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสกันที่ร้านของพี่มล...พี่มลดีใจใหญ่เลยจัดอาหารสำหรับงานของเราเต็มที่ เราแค่ไปเอาชุดที่สารวัตรสั่งไว้จากนั้นก็ไปงานเลี้ยงได้เลย เห็นมั้ยง่ายจะตาย” ขวัญชนกแถลงไขข้อข้องใจให้น่านนทีฟัง ยิ่งฟังเขายิ่งมีความรู้สึกเหมือนบ้านนอกเข้ากรุง ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ใครให้ทำอะไรก็ทำ ใครให้ไปทางไหนก็ไป
“เพื่อชาติ เพื่อมวลมนุษยชนท่องเอาไว้นที ท่องเอาไว้เพื่อชาติ” ศุภกรกร
