เฉินหมิงเยว่ยืนบนชานเรือนมองคนที่ยืนด้านล่างอย่างเป็นระเบียบ คนสองร้อยคนยืนเรียงตามความสูงชายส่วนชาย หญิงส่วนหญิงตั้งแถวได้อย่างชัดเจนเพียงแต่ว่าดูร่างกายจะผอมไปสักหน่อยบางคนดูไม่น่าจะยืนไหวด้วยซ้ำ เฉินหมิงเยว่มองดูด้วยความปวดใจกับเงินที่จะไหลออกจากถุงเงินใบน้อยของนางสีหน้านางจึงดูแปลกเล็กน้อย
“คุณหนู คนเหล่านี้มีพื้นเพเป็นชาวบ้าน ส่วนใหญ่แล้วฐานะไม่ค่อยดีการกินการอยู่จึงค่อนข้างไม่สมบูรณ์ร่างกายผ่ายผอมไปสักหน่อยแต่ว่าคนที่ข้าคัดเลือกมาล้วนรูปร่างสูงหน่วยก้านดีหากกินดีกว่าเดิมจะมีกล้ามเนื้อขึ้นมาได้เอง”
“ข้ารู้ หัวหน้าอวิ๋น เฮ้อ เอาเถอะจัดข้าว แป้ง ธัญพืชและเนื้อสัตว์สำหรับพวกเขาให้เพียงพออย่าได้ขาด ในเมื่อท่านเลือกคนที่ดีตรงตามลักษณะที่ข้าต้องการไม่ผิดเพี้ยน ที่เหลือก็ฝากท่านขุนพวกเขาให้สมบูรณ์ขึ้นมาเร็ววันหน่อยแล้วกันเรื่องเงินไม่ต้องห่วงนั่นไม่ใช่หน้าที่ของท่าน ฝึกฝนพวกเขาให้ได้ตามที่
