ณ คอนโดหรูใจกลางเมืองเชียงใหม่
“เรื่องที่ฉันสั่งให้ไปทำเรียบร้อยดีหรือยัง”
คลินท์เอ่ยถามเบนลีเลขาคนสนิทด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจน่าเกรงขามในท่านั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหรูของคอนโด ขณะที่นัยน์ตาคมกริบสีบรอนซ์จดจ่ออยู่กับจอโทรศัพท์ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง
“เรียบร้อยครับท่าน นี่คือนักศึกษากลุ่มเป้าหมายที่ท่านให้ไปหามาครับ”
เบนลีตอบเสียงหนักแน่น ก่อนจะวางแฟ้มเอกสารในมือลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าเจ้านาย คลินท์เงยหน้าจากจอโทรศัพท์มองแฟ้มเอกสารนิ่งแต่ก็ไม่ก็ไม่ยอมหยิบมาเปิดดู ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ซึ่งเบนลีเองก็ไม่สามารถเดาได้ว่า เจ้านายหนุ่มกำลังคิดอะไร
“นายว่าครั้งนี้แม่จะจับได้อีกไหม”
ชายหนุ่มเอ่ยถามเลขาหนุ่มเสียงเรียบ ไม่ต่างจากท่าทีตอนนี้สักเท่าไหร่ เขาไม่อยากจะเลือกวิธีนี้เลยเพราะมันก็ไม่ได้ต่างจากครั้งก่อนๆ จะต่างก็ตรงที่เขาเปลี่ยนเป้าหมายจากกลุ่มดารานางแบบมาเป็นเด็กสาววัยนักศึกษาเท่านั้นเอง
‘ขอโทษนะครับคุณแม่ ผมยังไม่พร้อมจะมีครอบครัวจริงๆ’
ใจจริงก็อยากจะหาสะใภ้มาให้มารดาแบบจริงจังอยู่เหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงความวุ่นวายและความน่าเบื่อของสาวเจ้าทั้งหลายก็ทำให้รู้สึกขยาด ทางที่ดีใช้เสร็จแล้วทิ้งอย่างที่เคยผ่านๆมาจะดีกว่า แม้จะต้องแลกด้วยเงินทองพอสมควรแต่นั่นก็ไม่ได้สะเทือนขนหน้าแข้งของเขาแต่อย่างใด ต่อให้ต้องซื้อกินอีกเป็นสิบชาติเงินทองที่เขามีก็ไม่หมดอยู่ดี
นี่เลยเป็นเหตุที่ทำให้เขาต้องให้เลขาตามหาเป้าหมายใหม่ ที่สนเพียงเงินทองแต่ไม่สนเรื่องความรักหรือตั้งความหวังกับชีวิตคู่ และกลุ่มนักศึกษาเนี่ยแหละน่าจะเหมาะสมที่สุด
‘จากผลการวิจัยกลุ่มผู้หญิงวัยทำงานจะมีความต้องการแต่งงานมีชีวิตคู่มากกว่ากลุ่มผู้หญิงในวัยเรียน ปัจจัยหลักๆมาจากอายุที่เพิ่มมากขึ้นและความมั่นคงในหน้าที่การงาน ทำให้กลุ่มผู้หญิงวัยทำงานส่วนใหญ่ต้องการมีครอบครัวลงหลักปักฐานอย่างจริงจัง จะแตกต่างจากกลุ่มผู้หญิงวัยรุ่นหรือวัยเรียนที่พวกเธอต้องการเพียงรักสนุกแต่ไม่ผูกพันหรือต้องการสร้างครอบครัวอย่างจริงจัง’
ไม่ว่าผลการวิจัยที่เขาได้ฟังมาจะเป็นจริงหรือไม่ แต่เขาก็เลือกที่จะลองเสี่ยงดูสักครั้ง
“คุณนายจะจับได้หรือไม่ได้ก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้วครับ”
เบนลีตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่แล้วก็ต้องรีบก้มต่ำเมื่อสบเข้ากับนัยน์ตาเย็นเฉียบของเจ้านาย
“ไม่ใช่ว่าขึ้นอยู่กับนายหรอกเหรอเบนลี ฉันหวังว่าเรื่องนี้นายจะไม่คาบข่าวไปบอกแม่อีกนะ”
คลินท์เอ่ยเสียงเย็นก่อนละสายตาจากเลขาหนุ่มแล้วหันมาทางแฟ้มที่วางตรงหน้า มือใหญ่ดึงแฟ้มเอกสารที่เลขาวางไว้ขึ้นมาเปิดไปทีละหน้า ราวกับเลือกซื้อสินค้าในแค็ตตาล็อก จากนั้นดวงตาคมกริบสีบรอนซ์ก็หยุดลงที่ภาพของนักศึกษาสาวรายหนึ่ง ภาพสาวน้อยที่มีใบหน้างดงามสะดุดตาตั้งแต่แวบแรกทำให้นักธุรกิจหนุ่มต้องหยุดมองนิ่งนานราวกับนักล่าที่กำลังจ้องมองเหยื่ออันโอชะและรอวันที่จะได้ลิ้มลอง
“นิลิน อายุ 21 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นปี 4 สิ่งที่ต้องการนอกเหนือจากเงินเดือนและสวัสดิการอื่นๆที่ผู้ว่าจ้างเสนอให้แล้ว สิ่งที่ต้องการเพิ่มเติมคือการคุ้มครองชีวิตให้พ้นจากบุคคลบางกลุ่มด้วย”
คลินท์หยุดอ่านข้อความที่ระบุแนบมากับรูปภาพพลางขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิด และดูเหมือนเขาจะคิดดังเกินไป
“ต้องการให้คุ้มครองชีวิตให้พ้นจากบุคคลบางกลุ่มงั้นเหรอ”
พึมพำกับตัวเองเบาๆ แต่ก็ดังพอที่เบนลีซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆได้ยินเลยตอบคำถามให้เสียเลย
“คงเป็นพวกเจ้าหนี้นอกระบบ หรือไม่ก็อาจจะเป็นอดีตเสี่ยที่เคยเลี้ยงดูเธอ เธอคงไปขัดแข้งขัดขาใครเข้าเลยถูกตามล่าครับ”
“คงแสบน่าดูเลยสินะ”
“ก็ประมาณนั้นแหละครับ เอเจนซี่บอกแค่ว่าเธอไม่อยากลงรายละเอียดให้ว่ากลุ่มคนพวกนั้นคือใคร และเธอก็ไม่ประสงค์จะให้ข้อมูลเชิงลึกเพราะต้องการปกป้องสิทธิของตัวเองครับท่าน”
นั่นเป็นคำอธิบายของเบนลีเพิ่มเติมหลังจากที่เห็นเจ้านายนิ่งมองรูปนักศึกษาสาวอยู่นาน
“น่าค้นหาดี”
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ เขาไม่เคยพบกับผู้หญิงประเภทนี้มาก่อน แบบนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่า ‘สวยซ่อนคม‘ มีความลับตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้น ท้าทายดี!
“ฉันจะเอาเธอคนนี้”
คลินท์เอ่ยเสียงหนักก่อนจะโยนแฟ้มเอกสารในมือลงบนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจอีกต่อไปเพราะตอนนี้เขาได้คนที่ต้องการแล้ว…และก็อยากเจอตัวจริงของเธอเร็วๆ
“เอ่อ…ขอโทษนะครับท่าน”
“ว่าไงเบนลี”
“ท่านจะเอาคนนี้จริงๆเหรอครับ”
แม้จะรู้ดีว่าที่ผ่านมาเมื่อเจ้านายตัดสินใจอะไรแล้วก็ไม่เคยเปลี่ยนใจ แต่คราวนี้ที่ต้องถามย้ำเพราะเกรงว่าผู้หญิงที่ท่านเลือกจะมาสร้างปัญหาให้ไม่ได้อยู่สุขมากกว่า แค่ลำพังควบคุมพวกเธอไม่ให้ทำตัววุ่นวายก็ว่ายากแล้วนี่ยังต้องคุ้มครองเธอจากกลุ่มผู้มีอิทธิพลบางกลุ่มอีกด้วย เห็นทีจะเป็นเรื่องใหญ่
“อืม! นายมีปัญหาอะไร”
คลินท์ยืนยันเสียงหนักก่อนที่ตอนท้ายจะขมวดคิ้วถามด้วยน้ำเสียงขุ่นๆเมื่อเลขาคนสนิททำสีหน้าเหมือนจะไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่
“เปล่าครับ ผมไม่มีปัญหาอะไรครับ เพียงแค่สงสัยว่าทำไมต้องเป็นเธอ”
“เพราะเธอน่าสนใจดี”
คำตอบสั้นๆของเจ้านายหนุ่มทำเอาเบนลีถึงกับต้องพยักหน้ารับทราบ
“จัดเตรียมบอดี้การ์ดคุ้มครองความปลอดภัยให้เธอด้วย เพราะอีกไม่นานเธอจะมาอยู่ที่นี่”
“รับทราบครับท่าน”
แม้เบนลีอยากจะคัดค้านมากแค่ไหนแต่ก็ต้องกลืนเสียงค้านให้หายเข้าไปในลำคอไม่ให้หลุดรอดออกมา
………………………………