CHAPTER FIFTEEN

1243 Words

HINDI MAWALA-WALA ang ngiti sa labi ni Cameron habang naghahanda siya ng lunch para kay Jace. Tulog pa rin kasi ito. "Senyorito," tawag sa kanya ni Mang Nonoy. "Mukhang iba ang ngiti natin ngayon ah? Parang ng nakaraan lang," panunukso pa sa kanya nito kaya natawa siya. ''Sabihin na lang natin na masaya lang ako ngayon,'' sagot niya. ''At saksi po ako noon sa mga ngiti na 'yan Senyorito Cameron. Alam kong si Senorita Jace lamang ang dahilan ng mga ngiti mo," sagot pa nito sa kanya. Sa tagal ng paninilbihan ni Mang Nonoy sa kanila ay alam na nito ang kanyang mga kinikilos. "May mga nakaraan na hindi na maibabalik pa Mang Nonoy," sagot niya. "May maitutulong ba ako?" "Hindi na po, ako na ang bahala sa pagkain namin. Tingnan nalang po ninyo ang mga alaga natin at baka kung ano na ang m

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD