ตอนที่ 8 พ่อเลี้ยงศิลาแพ้ขาขาว

1229 Words

เหมยเหมยที่ได้ยินประโยคที่พ่อเลี้ยงศิลาพูดออกมาก็เงียบไปเกือบนาที..เธอไม่แน่ใจจริงๆ ว่าพ่อเลี้ยงศิลาพูดเล่นหรือพูดจริง เพราะบางครั้งก็ดูเหมือนจะชอบเธอ แต่บางครั้งก็ดูเหมือนคนเกลียดกันยังไงยังงั้น "ว่าไงคะ หรือเก่งแต่ปาก" ศิลาพูดพลางจับคนที่นั่งในท่าหันข้างอยู่บนตัก เปลี่ยนมานั่งหันหน้าเข้าหาตัวเอง ทั้งยังเลื่อนมือที่โอบเอวเล็กไว้ลงไปวางไว้ตรงก้นอวบ..แค่วางไว้แค่นั้น ไม่ได้ทำอะไรต่อ "ถ้าสืบเรื่องฉันมาแล้ว พ่อเลี้ยงก็น่าจะรู้ว่าฉันไม่ไว้ใจใครง่ายๆ" "รู้ค่ะ" "ทั้งเงินทอง ทั้งอำนาจหรือเส้นสายที่ว่า..ให้กันก่อนสิ แล้วฉันจะยอม" "ฉันจะเชื่อใจหนูได้หรือไง" "เชื่อใจได้เลยค่ะพ่อเลี้ยงศิลา ถ้าให้ได้ ขาขาวของฉันจะมีไว้ให้คุณจูบมันคนเดียว" เหมยเหมยพูดพลางจับมือแกร่งของศิลาเลื่อนมาวางไว้ที่ขาอ่อน พลางออกแรงเลื่อนมือหนาเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตที่ยาวมาปิดไว้ เลื่อนเข้าไปจนอยู่ระดับเดียวกับส่วนนั้นของเธอ "อ่า" เหมยเหมยเองยิ่งเห็นว่าพ่อเลี้ยงไปต่อไม่ถูกก็ยิ่งจับมือหนาเลื่อนเข้าไปเรื่อยๆ มาถึงเอวก็จับเลื่อนขึ้นมาถึงหน้าท้องแบนราบ...และอกอวบ "เหมยเหมย" "ตกลงสิ" "ฉันกำลังอดทนกับหนูรู้ไหม..ไม่อยากจะซ้ำแผลเก่า เพราะฉะนั้นอย่ายั่ว" "แผลเก่าอะไรกัน" "โดนแฟนนอกใจไปเอากับลูกติดเมียใหม่พ่อไม่ใช่เหรอ" "เกี่ยวอะไรกับเซ็กส์" "ฉันแค่คิดไปเองว่าหนูน่าจะเจ็บปวดกับมัน" "บอกอะไรให้นะพ่อเลี้ยง" "หืม" "ชีวิตเหมยเสียแม่ตั้งแต่อายุสิบกว่า ตอนนั้นไม่เคยผ่านมือชาย..ยิ่งมาเสียแม่ ชีวิตวุ่นวายกับการทำงาน วุ่นวายกับการหนีพวกที่จ้องจะทำร้าย จนมาตอนนี้..เหมยไม่เคยนอนกับใครเลย" "..." แทนตัวเองด้วยชื่องั้นเหรอ..กะจะเอาให้เขาหมอบแทบเท้าจริงสินะ "เหมยไม่มีแผลเก่าอะไรกับเรื่องนี้..แฟนที่ว่านอกใจเหมย มันก็ทำเพราะเหมยไม่ยอมมีอะไรด้วยจนมันต้องไปคว้าเอาของง่ายแบบนั้น" "..." "เพราะฉะนั้น ก้นที่จับ พ่อเลี้ยงจับคนแรก จูบที่จูบ พ่อเลี้ยงจูบมันคนแรก หรือมือที่อยู่ตรงหน้าอกตอนนี้ พ่อเลี้ยงก็ได้จับมันคนแรก" "..." ศิลาตอนนี้เงียบไป พูดอะไรไม่ออก...มันเกินที่เขาคาดไปหน่อย เหมยเหมยดูแรง..ทั้งการกระทำ ทั้งการแต่งตัว เขาคิดไม่ถึงว่าคนตรงหน้าเขาจะยังบริสุทธิ์ แล้วคนแบบเขาจะทำยังไง..ยิ่งรู้แบบนี้ก็ยิ่งมีความรู้สึกแปลกๆ โผล่ขึ้นมา..เรียกมันว่าอะไร หวง..หวงหรือเปล่าวะ อยู่ๆ ก็รู้สึกหวงเหมยเหมยขึ้นซะอย่างนั้น "เหมยไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงยอมให้คนที่รู้จักกันแค่ข้ามคืนมาจับตัวเองแบบนี้ แค่รู้สึกอุ่นใจ ครั้งแรกตั้งแต่เสียแม่ไป ที่รู้สึกว่าตัวเองจะปลอดภัย" "..." "รู้สึกว่าพ่อเลี้ยงจะปกป้องเหมยได้แน่นอน" "งั้นหนูก็รู้สึกถูกแล้วคนดี" "..." "ตราบใดที่มีพ่อเลี้ยงศิลา เหมยเหมยจะปลอดภัย" ศิลาพูดจบก็ผละมือออกมาจากใต้เสื้อเชิ้ตบนตัวคนน้อง ก่อนจะรั้งใบหน้าสวยเข้ามารับจูบจากตัวเอง... จูบที่ต่างคนต่างจูบกัน..ลิ้นสอดลิ้น น้ำลายแลกน้ำลาย "อื้อ" เมื่อรสจูบเริ่มนาน เสียงอืออาในลำคอสวยก็เริ่มดังขึ้นเพราะเริ่มหายใจไม่ทัน ศิลาจูบดุ..หรือเพราะเธอไม่เคยจูบกับใครมาก่อน "ฉันขอโทษที่ต้องถามแบบนี้ ที่หนูบอกว่าฉันคือคนแรก..จริงๆ ใช่ไหม" "ดูไม่น่าเชื่อขนาดนั้นเลยเหรอ" "หนูสวยขนาดนี้เหมยเหมย" "มันไม่ใช่ว่าไม่อยากมีใครหรือนอนกับใครหรอกนะ พระเอกหล่อๆ ตั้งหลายคนเข้ามาจีบ หุ่นก็น่า.. " "..." เมื่อพ่อเลี้ยงศิลาเริ่มหน้าขรึมใส่ เหมยเหมยเองถึงรีบกลืนกินคำพูดที่จะพูดออกมาลงคอไป "ก็อยากจะมีคนมานอนด้วยเหมือนกัน แต่จะเอาเวลาไหนไปมีล่ะ คอนโดที่คิดว่าส่วนตัวยังโดนติดกล้อง ไปไหนก็มีคนตาม แต่ละวันแค่หนีตายจากเมียน้อยพ่อก็หมดวันแล้ว" "อืม" "แบบนี้พอจะคุ้มค่าไหม ครั้งแรกของเหมยมันพอจะทำให้พ่อเลี้ยงรีบจัดการนิราให้เหมยหรือเปล่า" "ไม่พอ" "ไม่พอ?" "มันมีค่ากว่านั้นอีกเหมยเหมย ครั้งแรกของหนู..มาแลกกับจัดการผู้หญิงแบบนั้น หนูเอาอะไรมาคิดว่ามันคุ้มค่า" "..." "อยากได้อะไร" "หมายถึงอะไรคะ" "อยากได้อะไรนอกจากจัดการคนพวกนั้น ฉันให้หนูได้" "ไม่รู้เหมือนกัน มีทุกอย่างแล้ว..อย่างเดียวที่มันไม่มี ก็คงเป็นที่ที่อยู่แล้วรู้สึกปลอดภัยล่ะมั้ง" "งั้นก็อยู่นี่" "ไม่ได้หรอก จะอยู่ได้ยังไง วันนึงจบเรื่องก็ต้องไป" "จะไปไหน" "ไปไหนล่ะ..กลับไปที่ของตัวเองสิ" "ที่ของตัวเองคือที่ไหน" "ยังไม่รู้" "งั้นก็อยู่ที่นี่" "เอ๊ะ" "เดี๋ยวฉันจะทำให้มันเป็นที่ของหนูเอง" "พ่อเลี้ยงหมายความว่าไง" "พันไร่ตรงนี้ ฉันยกให้..ถึงวันนั้นถ้าไม่มีที่ไปก็อยู่นี่" "แล้วพ่อเลี้ยงจะไปอยู่ไหน" "ขออาศัยอยู่กับหนูแล้วกัน" "เจ้าเล่ห์" พ่อเลี้ยงศิลายิ้มให้คนบนตัว ก่อนจะล้วงโทรศัพท์มือถือมากดส่งข้อความเข้าไปในกรุ๊ปแชทของเพื่อนมาเฟียด้วยกันอย่างสิงหา ธนาและเมฆา ศิลา : กูว่ากูแย่แล้ว ศิลา : อยู่ๆ ก็อยากยกที่ดินให้สาว ธนา : มึงบอกกูทีว่าที่ดินที่ว่าไม่ใช่ที่ดินกลางเมืองที่พวกกูช่วยไปเจรจากวาดซื้อให้ ศิลา : ครับ สิงหา : คือ ศิลา : พันไร่ ยกให้ลูกแมว เมฆา : พ่อมึงตายเหรอไอ้ศิลา ตอนกวาดซื้อที่ดินนั่นพวกกูช่วยกันแทบตายกว่าคนจะยอมขายให้ มึงมายกให้ใคร แล้วมึงจะไปมุดหัวอยู่ไหน ศิลา : อาศัยอยู่กับแมว สิงหา : แมวไหน ศิลา : เสือก สิงหา : ไอ้เวรนี่มัน ศิลา : กูแค่อยากจะมาบอก ศิลา : เพิ่งเข้าใจความรู้สึกที่อยากยกใครสักคนเหนือหัว อยากดูแลให้เขาปลอดภัย ศิลา : ตอนแรกไม่เข้าใจที่พวกมึงพากันจูบเท้าเมียทุกคืน ศิลา : ตอนนี้เข้าใจแล้ว ขาขาวมันน่าจูบฉิบหาย เมฆา : ใครมันเคยพูดว่าเท้ามันของต่ำ ศิลา : ยกพาดบ่าก็สูงแล้ว ธนา : ศิลา มึงโอเคนะ สิงหา : ให้กูไปหาไหม ศิลา : ไปตายซะ กูจะอยู่กับแมวกู ศิลาพิมไปเพียงแค่นั้นก็ปิดแชททิ้งไป ก่อนจะรีบกดโทรหาโรม บอดีการ์ดคนสนิทของตัวเอง ‘ครับพ่อเลี้ยง’ ‘กูจะโอนที่ดินให้เหมยเหมย จัดการให้กูด้วย’ ‘ที่ดิน? ที่ดินไหนครับ’ ‘ที่นี่’ ‘พันกว่าไร่นี่เหรอครับ’ ‘อืม’ ‘พ่อเลี้ยง แน่ใจนะครับ’ ‘โรม’ ‘ครับ’ ‘กูว่ากูหลงขาขาว ขานางแบบมันขาวจังวะ’ ‘อ่า เดี๋ยวผมไปจัดการให้แล้วกันครับ’

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more