Chapter 1
Si Alyana ang puntira ng babaeng hindi niya mamukhaan.
"Alyannnaaaa! Sa Likod mo!" sigaw niya.
Bang!
Ngunit huli na. Nakita na niyang tinamaan ang sa dibdib kanyang kasintahan. Hindi niya makakayang mawala si Alyana sa kanya. Hindi si Alyana ang kailangang magbuwis ng buhay kaya nang alam niyang kakalabitin na ng babaeng kalaban ang gatilyo ng kanyang baril para pasabugin ang ulo ng kayang kasintahan ay mabilis niyang iniharang ang katawan niya para hindi na muling tamaan pa si Alyana. Naramdaman niya ang pagtama ng bala sa kanyang dibdib. Nanginig siya. Dahil sa pagkabigla at pagkatumba ni Alyana ay hindi na niya nagawang mabunot ang baril niya ng ganoon kabilis.
Bang!
Bang!
Bang!" sunud-sunod na putok ng baril galing sa babaeng hindi niya talaga mamukhaan.
Bang!
Bang!
Bang!
Sa wakas nakaganti rin siya.
Tinamaan niya ang kalabam sa balikat.
Nabitiwan ng babaeng kalaban ang baril.
Kung wala lang sana siyang tama sa balikat ay paniguradong naasinta ang kalaban sa ulo.
"Bang!
Bang!" galing iyon sa baril ni Alyana. Nakaluhod.
Sa ulo at dibdib ng kalabang babae tumama ang bala na galing sa baril ni Alyana.
Si Angelo man ay bumaril sa babaeng kalaban. Inubos niya ang laman ng kanyang baril. Paulit ulit niyang isinisigaw na mamatay na ang babaeng iyon, na pagbabayaran na nito ang lahat ng kasamaang ginawa ng babaeng iyon sa kanya. Gano’n siya kagalit.
Nangyari iyon bago tuluyang bumagsak si Alyana.
“Alyana, may tama ka mahal ko! May mga tama ka sa likod mo!” nagawa pang isigaw iyon ni Angelo. Buong lakas siyang sumigaw baka marinig pa siya ng kanilang mga kasamahan. Na baka pwede pa silang balikan ngunit walang dumating na tulong. Hanggang sa ramdam na rin niya ang panghihina dahil sa tama niya sa kanyang dibdib kagaya ni Alyana.
Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang dumilim. Kumulog! Kumidlat nang kumidlat hanggang sa pumatak ang malakas na ulan. Sabay ang madamdaming paggapang ni Angelo palapit sa kanyang kasintahang si Alyana . Pilit niya itong gustong buhatin. Sinubukan niya itong iligtas ngunit wala na siyang lakas pa. Hinawakan niya ang duguan na kamay ni Alyana na inaagos ng tubig ulan. Hirap na siyang huminga dahil sa mga tama rin niya sa katawan. Nagsalubong ang kanilang mga palad. Hindi na niya iyon binitiwan. Gusto niyang maramdaman siya ni Alyana hanggang sa huli. Sa kabila ng nararamdaman niyang hapdi ng tama ng bala ay mas gusto niyang mayakap si Alyana hanggang sa lumalaban pa sila para sa kanilang mga buhay.
“Mahal ko, hanggang sa huli. Ipaglalaban natin ito. Kung may himala sa’yo, pilitin kong humiling sa Diyos ng kahit isang himala. Hindi ko gustong sa ganito matatapos ang ating buhay. Hindi sa ngayon, mahal ko. Hindi ako papayag na hindi tayo makababawi. Mahal kita at ang pagmamahal na ito ay walang katapusan.” Pabulong na lang niyang sinabi iyon kay Alyana at hindi niya alam kung narinig iyon ng huli.
Nakita niya ang masaganang dugo nila na sumasama sa tubig ulan. Hindi na kaya pa ni Angelo. Hirap na hirap na siya. Pagod na pagod nang lumaban. Alam niyang ganoon din si Alyana.
Nakakabinging katahimikan.
Nakakasilaw na kadiliman.
Hanggang parang hindi na siya makahinga pa.
At biglang may kumagat sa kanyang mukha.
Tinapik niya.
Lamok!
Humihingal siyang bumungon.
Hinahabol niya ang kanyang hininga.
Humiga siyang muli. Ipinatong niya sa ulo niya ang kanyang braso. Tinatamad pa siyang bumangon. Naririnig na niyang kumikilos na ang mga papasok sa paaralan niyang mga kapatid. Hindi na niya pino-problema masyado ang mga ito lalo pa’t dalaga na ang sumunod sa kanya na si Angie at binatilyo na rin ang bunso nilang si Andrew. Si Angie, kasi Grade 12 na at si Andrew naman Grade 9 na. Kaya na nila ang kanilang mga sarili. Hindi kagaya noon na siya lahat ang inaasahan. Kapag ganitong umaga, siya ang naguguluhan. Siya rin ang maagang nagluluto ng baon nila at siya pa ang maghahatid sa kanila. Ngayon kahit hindi na siya bumangon ay okey lang.
Ulilang lubos na sila. Tatlong taon lang noon si Andrew na bunso nila nang malunod sa dagat ang Nanay at Tatay nila nang naabutan sila ng malakas na bagyo. Ngayon kinse na ang bunso nila. Siya nga 27 na. Binata pa rin at walang kasintahan, wala ring asawa. Kung pwede na niyang sabihing wala na nga talaga si Alyana, ang kaisa-isang babaeng minahal niya.
Mabilis nga talaga ang pagdaan ng panahon. Singbilis na kinalimutan siya ni Alyana. Hanggang ngayon, kapag ganitong nagigising siya ng umaga, naalala niya si Alyana. Si Alyana lang kasi ang nagbibigay ng ngiti sa kanyang labi. Si Alyana lang ang nagpapalakas sa kanya para magpatuloy sa buhay kahit alam niyang mamamatay na siya sa isla bilang mangingisda at bangkero ng mga turista.
Mula nang lumuwas si Alyana sa Manila para hanapin ang kanyang tunay na ama at tapusin ang kanyang pag-aaral ay wala na siyang naging balita pa. Pati ang nanay ng dalaga hindi na rin alam kung anong nangyari sa anak. Lahat nag-aalala. Lahat hinahanap ang dalaga ngunit bigo sila. Ilang beses na rin siyang sumubok lumuwas sa Manila para hanapin si Alyana ngunit sa sobrang luwang ng Manila imposible talagang mahalughog niya ito at mahanap ang kanyang mahal. Wala naman kasi siyang hawak na address man lang. Ang tanging sinabi ni Alyana noon sa kanya ay nakatira sila sa malaking bahay sa taas ng isang burol. Bilyonaryo ang kanyang mga ama. Iyon lang ang tanging alam niya. Paano niya ngayon mahahanap ang dalaga?
Mahirap sa kanya ang umalis noon nang matagal dahil sa mga kapatid niya. Hindi na nga siya nakatapos sa kanyang pag-aaral dahil sa kanyang mga kapatid. Hanggang ngayon, naluluha pa rin siya kung naaalala niya ang masaya nilang nakaraan ni Alyana. Si Alyana na nangakong babalikan siya. Si Alyana na naging inspirasyon niya ngunit ngayon, pakiramdam niya, ang dalaga na rin ang unti-unting pumapatay sa kanya sa sobrang pagkasabik at pag-aalala.
Kung pagmamasdan si Angelo ay hindi mukhang 27 years old dahil mukha siyang mas bata pa roon. Salamat sa ipinamana ng mga magulang nilang tangos ng ilong at maliliit na mukha. Isama pa ang katangkaran. Sanay si Angelo sa mabibigat na trabaho kaya ang braso ay siksik pati na rin ang kanyang dibdib, braso at abs. Hindi man ganoon kaguwapo si Angelo dahil siguro laging naaarwan ngunit may tindig naman itong lalaking-lalaki na kahuhumalingan ng dalagita sa bayan na iyon ng Puerto Galera. Ang tindig at dating ni Angelo ay pang aksiyon star sa pelikulang Pilipino. Kayumanggi ang balat at may maamong mukha. Sa madali't salita nakatago ang kaguwapuhan nito kung hindi mo siya masinsinang titigan. Kung sa Manila lang siguro siya lumaki, paniguradong kahuhumalingan siya ng lahat.
Paano ba sila nagkakilala ni Alyana?
Magka-klase sila ni Alyana noon elementary hanggang high school. Magkapitbahay rin kaya bahagi na si Alyana sa araw-araw na buhay ni Angelo. Nagandahan na siya noon kay Alyana bata pa lang sila kasi iba ang mukha ng dalawa. Parang may lahing puti. Kaya kahit nang nasa first year high school pa lang sila, binakuran na niya ito. Niligawan na niya agad ang dalagita. Bakit hindi? Si Alyana ang pinakamaganda sa buong isla ng Puerto Galera dahil mestisa. Sabi nga nila, nabuntis daw ng isang mayamang amerikano ang kayang nanay at nang nanganak ang nanay ay hindi na ito bumalik at nagpakita pa.
Hindi naman nahirapan si Angelo na ligawan noon si Alyana kasi alam na niya dati pa na gusto rin siya ng dalaga. Dahil nagsimula sa murang edad, nangangahulugan lang na First nila ang isa’t isa sa lahat.
Sa gulang nilang labin-anim noon ay wala pa silang karanasan sa kahit ano pagdating sa s*x. Hindi rin nagkaroon ng pagkakataon si Angelo na makapanood ng malalaswa o makabasa ng mga babasahing naglalaman ng mga mahahalay at makamundong karaniwang pinagkakaabalahan ng ilang mga nagbibinatang kagaya niya. Hindi siya nagkaroon ng pagkakataong magka-cellphone. Ngunit sa tulad niyang hindi mulat sa mga ganoon sa kanyang paligid ay wala sa isip niyang pagbuhusan ang bagay na iyon lalo na’t nang mga panahong iyon, hirap na siyang itaguyod ang kanyang mga kapatid. Umaasa na siya noon sa tulong ng kanyang mga kamag-anak. Siya na kasi ang tumayong mga magulang ng kanyang mga kapatid. Ang laging nasa isip niya noon ay mabuti ng malayo sa mga ganoon habang bata pa siya nang matutukan niya na muna ang pagbabanat ng buto para mabuhay niya sina Angie at Andrew. Sabi nga nila, kung hindi pa natitikman o nararanasan ang isang bagay, hindi pa ito hanap-hanapin. Pero kapag ito ay natikman na, paniguradong magwawala ang alaga niya makaisa lamang.
Isang araw, katanghaliang tapat, pauwi na sina Angelo at Alyana nang makasalubong nila ang kanilang mga kaklase at nagkayayaang maligo na muna sa isang resort ng kanilang mayamang kaklase. May pool kasi ang kaklase nilang ito. Dahil kailangang mag-shower na muna bago sila makapagtampisaw sa pool ay pinaunan na ni Angelo si Alyana. Dahil marami naman ang cubicle sa shower room kaya sinabihan sila ng kanyang kaklase na sabay sabay na para mabilis silang makapagsimulang maligo. Itinulak ni Angelo ang pinto ng pinakadulong shower cubicle.
“Ayy bastos!” malakas na naisigaw ni Alyana.
Agad nitong isinara. Hindi agad nakakilos si Angelo. Hindi nakahingi man lang ng sorry. Wala kasi siyang naririnig na lagaslas ng tubig hindi kagaya nang mga nadaanan niya kaya agad na niya iyong naitulak. Ang dahilan kung bakit hindi siya nakapagsalita agad at hindi nakapag-sorry sa kanyang kasintahan ay dahil parang nakunan ng utak niya ng litrato ang hubo’t hubad na si Alyana na noon ay parang nagpapalit pa sa pinahiram sa kanyang susuotin niyang pampaligo.
Aalis na sana siya nang biglang bumukas ang pinto at bigla siyang hinila ni Alyana papasok sa loob.
“May nakita ka ‘no?” bulong ni Alyana.
“Wala ah!” pagsisinungaling niya. Napalunok.
“Huwag kang magsinungaling. Nakita mo akong hubad, di ba?”
Ngumiti siya.
"Ano nga? Nakita mo ako?"
"Oo," pag-amin niya.
“Nakita mo akong hubad!”
"Oo nga."
“Maghubad ka"
"Luh? Bakit ako maghuhubad?"
"Nakita mo akong hubad kaya dapat makita rin kitang hubad. Wala kang dapat itira!”
“Ayaw ko?”
“Hindi puwede. Nakita mo na akong hubad tapos ikaw hindi ko makikitang nakahubad ka? Kung ayaw mong maghubad, hihiwalayan kita.”
“Heto na. Maghuhubad na.” pabulong niyang sinabi.
Naghubad si Angelo. Nakita ni Alyana ang kahit mura pang katawan ni Angelo pero may porma na. Malaking bulas na ito noon pa. Iniwan ni Angelo ang brief niya. Nahihiya kasi siya dahil bumubukol na ang kanyang nagsisimulang magalit niyang kargada. Habang pasulyap-sulyap si Angelo sa tinatakpan ng kamay ni Alyana na maputi at nagsisimulang lumaki na nitong dibdib ay siya namang paninigas ng kanyang totoy. Nakatakip din ang isang kamay ni Alyana sa kanyang guhit na tinatakpan lamang ng manipis na short pero banaag ng nalilibugang si Angelo iyon. Lumagpas tuloy ang alaga ni Angelo sa kanyang manipis at mumurahing brief.
Nang dahil pakiramdam ni Alyana ay hindi naman hinuhubad ni Angelo ang lahat ay itinuloy niyang pinilit na ibaba ang brief ni Angelo habang nakatalikod ito sa kaniya. Hinawakan niya si Angelo pero pilit kumawala. Naglalapat na ang hubad nilang mga katawan. Dama na ni Angelo ang madulas ngunit mainit na katawan ni Alyana na na dumadampi sa kanyang katawan. Nagtatawanan sila. Naghaharutan. Naibubundol ni Alyana ang malambot nitong dibdib sa likod ni Angelo. Nakaramdam si Angelo ng kung ano na hindi niya maipaliwanag. Isang pakiramdam na dati nang nagpapasaya sa kanya ngunit mas tumindi na ngayon dahil naramdaman na niya ito mismo sa likod niya na siyang naging dahilan ng pagtayo ng kanyang alaga. Sa tuwing nagkakaskasan ang kanilang hubad na katawan ay parang may kakaibang kuryente na sumasakop sa pagkatao ni Angelo na gusto niyang isambulat na rin lang. Parang may kung anong kakaibang bumubuhay sa pinipigilan na niyang init ng katawan.
Mabilis na hinila ni Angelo si Alyana paharap sa kanya.
Kapwa sila hubad.
Kapwa mainit ang katawan.
Bago ito sa kanilang dalawa ngunit ang magkalapat na naghuhumindig na alaga ni Angelo at ang makipot na lagusan ni Alyana ay mukhang mapapalaban nang maaga.