KARIBAL KO ANG AKING INA (short story) COMPLETE

Chapter four

BUMALIK si Eloisa mula sa mansyon ng kanyang ama at nakita niyang wala ito doon at kung na saan ito ay hindi ko niya. Saan kaya ito pumunta?

Matapos kong maligo muna doon ay pumunta ako sa kusina at nagsimulang maghanda ng hapunan namin, dito kasi ako kakain. Bukas na lang ako uuwi sa bahay ni mommy.

Itinuon ko ang buong atensyon sa pagluluto ng makakain namin, nang hindi ko napansin na bumukas ang pinto at nakangiting pumasok ang mommy sa kinaroroonan ko, bakit kaya siya masaya at bakit siya nandito.

“Hi mom, what are you doing here? I can see you are in good mood uh?” Tanong ko rito.

“Yes honey, I can see you are preparing dinner, pero dapat iniutos mo na lang iyan kay Dolen, para ito na ang magluto!” sa halip ay iyon lang ang isinagot niya sa akin sa mga tanong ko, sabay upo sa isa sa mga upuan na naroon.

“Don't worry mom, you know I love cooking, kaya just go upstairs and take shower. The dinner will serve in a minute," sabi ko dahil may kwarto naman itong sarili sa bahay ni Dad kapag dinadalaw niya ako, minsan.

Simula kasi nang magdevorce sila ay hindi na sila nagsama at nagkanya-kanya na silang buhay, pero naging magkaibigan naman sila kahit papaano.

Dinadagdagan ko ang sangkap sa aking niluluto ng bumalik si mommy sa kusina.

“Honey luto na ba?” tanong nito kaya umiling ako rito.

“Okay, I can't wait to taste your food am so famished," She said before she left the kitchen, heading to her room again nang hindi pa luto ang niluluto kong putahi ng bumababa ito.

Parang may kakaiba sa nanay ko na hindi ko malaman kung ano iyon?

Elena

Wow! Today was the best. I can't believe that Rey fell for my lies, He loves my daughter so much to have agreed with my terms.

“Im sorry Eloisa, but I still love Rey to let him go. I don't mind sharing him with you." sabi ko sa sarili ko, sabay upo ko sa kama nang bumalik ako rito ng hindi paluto ang pagkain ng bumaba ako kanina.

Nasa isip ko pa rin ang nanagyari sa amin ni Rey nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko na napatigil sa pag-iisip ko.

“Sino iyan?” na iinis kong tanong sa kung sino man ang kumakatok sa pinto at pumutol sa pangangarap ko kay Rey.

"Ma'am, it's me Dolen," sagot niya

"Anong gusto mo," tanong ko

"Ma'am, pinatawag na po kayo ni miss Eloisa, para maghapunan," sagot ni Dolen na katulong namin dito.

“Okay, tell her I will be there in a minute.” sagot ko at pinaalis na ang isturbo iyon na nagpagising sa pangangarap ko ng gising.

Nang masigurado kung okay na ako at maayos na ang lahat sa kwarto ko ay lumabas na ako at nagtungo sa dinner room.

Eloisa

Nang matapos na kami sa hapunan ay pumunta ako sa sala. Para manood ng balita ng maisipan kung subukang tawagan si Rey sa telephono nito.

“Why is ur lines not going through, please pick up the damn phone," I said getting worried and i'm having this feeling like something is wrong. Ewan ko ba kung bakit bigla akong kinabahan.

“Bakit para kang kinakabahan?” tanong ng nanay ko nang makarating siya sa sala at nakita niya akong palalakad-lakad habang mukhang nag-aalala.

“It's Rey, Mom," galit na sagot ko

“Ano ang tungkol sa kanya?" tanong niya pagka-upo nito sa isa sa mga upuan na nandoon.

“Halika at umupo sa tabi ko at sabihin sa akin ang pag-aalala mo," dagdag pa niya.

“Mom I have been calling Rey and he hasn't be pick up my calls. I'm so scared and worry that something is going wrong with him," sabi ko sa kanya na halos mabalisa ako.

“Sweetheart don't worry I am sure na busy lang si Rey, tatawagan ka niya kapag hindi na siya busy,” she said trying to calm me down.

“Mom did you go to see Rey today? Remember you asked for his address," I asked looking at her

“Hindi mahal ko, nagbago ang isip ko dapat kayong dalawa ang makakita ng mga design at planner na naisip ko, kaya mag set ka ng date para mapaglaan ninyo ang pagpe prepare.” sagot nito

“Sige mom, punta lang ako sa kwarto ko, excuse me,” malungkot kong sabi sabay akyat sa kwarto ko.

Matutulog na sana ako nang ang tumunog ng phone ko kaya na-distract sa pagtulog ko.

I checked my phone and saw that it was Rey. I was feel with joy, hindi na ako naghintay ng ilang segundo bago ko sagutin ang tawag at agad ko na iyong inaccept.

“Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko Reyland Harison?" galit kong sabi dahil tinawag ko ang buong pangalan nito.

"I am so sorry honey," saad nito sa malungkot na boses.

“Honey, okay ka lang ba?

Bakit ka parang malungkot?" naguguluhang tanong ko.

“H-Honey please forgive me for everything I did. If ever na nagkamali man ako sa'yo ngayon or in the future please find it in your place to forgive me," sambit nito at saka humikbi.

“Rey honey, I'm getting me worry, what did you do, may nagawa ka bang kasalanan, sabihin mo at pag-usapan natin.” tanong ko na may pag-a-alala.

“No, Honey nothing happened. Am just learning to practice our wedding vow," natatawa niyang sabi sa telepono at kitang-kita kong nagdadahilan lang ito, pero hinayaan ko na lang. Baka pagod lang ito sa work niya kung ano-ano ang nararamdaman.

“Okay honey. I Love you," sabi ko na pinasaya ko ang boses ko.

“I love you so much honey," sabi niya, kaya inalis ko na lang ang agam-agam ko sa aking isipan.

"Magpahinga ka na mahal, baka pagod ka na sa work, sleep well!” paalam ko rito.

"Sure honey," sagot niya at ibinaba ko na ang tawag.

I can't believe that I am getting worried for nothing.

In a few months ay ikakasal na kami kaya dapat masaya lang ang nararamdaman namin ni Rey dahil mag-uumpisa na kami ialng buwan na lang bilang mag-asawa. I can't wait to be his wife, Soon!