เสียงพูดคุยของชายหนุ่มดังเข้าหูของมนินพัทธ์เป็นระยะ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าปลายสายเป็นใคร ถ้าไม่ใช่สาวรุ่นน้องที่มหาลัยก็คงเป็นเน็ตไอดอลสาวสวยที่เขาควงบ่อยๆ ริมฝีปากเล็กพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ กัดฟันข่มความเจ็บตรงกึ่งกลางกาย เอื้อมลงไปหยิบชุดชั้นในและเสื้อผ้าที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ มองซากถุงยางใช้แล้วตกอยู่ข้างเตียงก่อนจะตัดสินใจหยิบมันไปทิ้งลงถังขยะ แม้เนื้อตัวจะเหนียวเหนอะหนะแต่เธอกลับไม่อยากอาบน้ำหรือเสียเวลาอยู่ที่นี่นานนัก พยายามปั้นสีหน้าให้เป็นปกติทั้งที่รู้สึกเขินอายหนักจนไม่กล้ามองหน้าอีกฝ่ายตรงๆ
“อย่าเพิ่งไปสิ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” วางสายเสร็จเขาก็เดินตามหลังเธอออกมาจากห้องนอน ดึงรั้งอีกฝ่ายให้หันมาเผชิญหน้ากัน
มนิพัทธ์หันไปสบตากับร่างสูง มองแผงอกกว้างเปลือยเปล่าส่วนท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบไว้ กลิ่นหอมละมุนของครีมอาบน้ำ หยดน้ำที่เกาะพราวบนเส้นผมทำให้รู้ว่าเขาคงเพิ่งอาบ
