“ นายมาทำอะไรที่นี่ ”
“ มารับเธอกลับไง ”
ปากพูดตอบแต่สายตาคมกริบกลับจ้องมองเสื้อผ้าหน้าผมของอีกฝ่ายอย่างละเอียดลออ แต่งสวยมางานเลี้ยงของบริษัทอื่นแถมยังคุยกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายสองต่อสองอย่างสนิทสนมมันทำให้คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย มีเขาอยู่ทั้งคนยังกล้ามาอ่อยเหยื่อผู้ชายคนอื่นแบบนี้อีก
“ รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ” มิวโน้มใบหน้าเข้าไปกระซิบพอให้ได้ยินกันแค่สองคน
“ ฉันรู้ทุกอย่างแหละ ไอ้นี่ใคร? ” จินมองคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างคาดโทษ ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะพูดตอบเสียงทุ้มนุ่มก็พูดขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน
“ น้องชายเหรอครับ ” อัทธ์มองหนุ่มหน้าสวยในชุดนักศึกษาด้วยความงุนงง ใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับใครบางคนแต่ก็ติดตรงที่เขานึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าหน้าเหมือนใคร
“ ค่ะ ” มิวพยักหน้ารับ ในหัวคิดอะไรไม่ออกเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไงดี
คำพูดไม่ถูกหูยิ่งทำให้จินรู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจ ดวงตาคมเข้มมอง
