ผมไม่รู้ว่าผมนั่งยิ้มมองรูปลูกชายผมที่เคนจิเอารูปลงIGนานแค่ไหนรู้ตัวอีกทีผมก็กดบันทึกรูปลงเครื่องผมไปแล้วและไม่ใช่แค่รูปเดียวผมแอบบันทึกรูปลูกผมไว้ทุกครั้งที่เคนจิมันลง บางทีมันก็ใจดีส่งมาให้ผมทางไลน์บ้าง ถ้าจะถามว่าทำไมผมถึงไม่ไปหาลูก ผมตอบได้เลยว่าผมอยากไปใจจะขาดแต่ผมไม่รู้ว่าแม่ของเขาจะยอมรึเปล่าและผมก็ไม่รู้ว่าผมจะไปในฐานะไหน แต่วันนี้ตอนนี้ผมจะขอลองเสี่ยงดูสักครั้งผมจะไปหาลูกผมกับแม่ของเขาว่าแล้วผมต้องไลน์หาไอ้คุณลุงของลูกผมแล้วล่ะว่าตอนนี้มันพาลูกผมไปเดินส่วนไหนของห้าง AppLine [ลูกกูอยู่ไหน] Kenji ใครลูกมึง [กูไม่ขำ] Kenji อยู่ในห้างมึงนี่แหละ [ส่วนไหนของห้าง] Kenji ทำไม? มึงจะมา [เออ!!] Kenji กำลังจะไปโซนของเล่น [อืม] //จบการสนทนาไลน์// โซนของเล่นในห้าง S.K.Y "ไม่เอาแล้วครับลูก น้องนายตัวนี้มันสำหรับผู้ใหญ่มันแพงเกินไปสำหรับเด็กวันนี้ม่ามี๊ไม่อนุญาตให้ซื้อ" พอผมเดินเข