Dirty Love Affair (Kanto Boys Series)

"Stop that, damn presentation!" I angrily said to Ms. Castellijo. At maging ang mga kasamahan namin dito sa loob ng meeting room ay nagulat sa sinabi ko. "Naglolokohan ba tayo rito, Ms. Castellijo?" galit kong tanong sa kanya. "Why, Ms. L? Ano bang mali sa ginawa ni Ms. Castellijo?" sabat namang tanong ni Mr. Ocampo, he's one of our board members in our company. "Maayos at maganda naman ang presentation niyang ginawa?" dagdag pa ulit ni Mr. Ocampo. "Yes, maganda at maayos nga pero hindi ba't last year ito rin ang presentation na pinakita natin sa Indian investors natin? Tapos ngayon ito ulit?" At tinuro ko pa ang presentation na pinapalabas sa power point. "Come on, Ms. Castellijo show me something new," I said with full of authority to Ms. Castellijo "Y-yes po, Ms. L" nauutal nitong tugon, habang nakayuko. "Let's continue this meeting tomorrow. Again! Ms. Castellijo show me something new and fresh, or else you're fired!" At nagulat naman ang lahat dahil sa sinabi ko kay Ms. Castellijo. "Hindi naman yata tama iyan, Ms. L," wika na naman ni Mr. Ocampo na halatang hindi sang-ayon sa aking sinabi. "I'm the CEO, of this company and I want what's the best for our company and if my decision is not okay with you, you better fix your things too. Kilala mo ako, Mr. Ocampo hindi ako umuulit sa isang bagay na nakita ko na gusto ko bago lagi at higit sa lahat gusto ko iba!" pinal kong wika at saka na ako tuluyang lumabas ng meeting room. Malalaking hakbang agad ang ginawa ko patungo sa aking opisina nasa iisang floor lang naman kasi ang opisina ko at ang meeting room. Sumakit tuloy ang ulo ko dahil sa kapalpakan ni Ms. Castellijo tinagurian pa naman siyang Manager ng kompanya namin pero hindi niya magawa ng maayos ang trabaho niya. Siguro kung ibang CEO, ang nasa pwesto ko ay okay na sa kanila ang presentation na ginawa ni Castellijo, kaso ako ang CEO ng sarilli naming kompanya kaya lahat ng hindi marunong sumunod sa utos ko ay mawawalan agad ng trabaho. I'm Laureen Vigor and I want what's the best! I'm the only daughter and the only grandchild of the Vigor's, at bilang nag-iisang apo ng mga Vigor ay kailangan kong sundan ang kanilang mga yapak. Our family is known as one of the best cooks not only in the Philippines but also around the world and most of our clients and investors are foreign people and billionaire's. Kaya ganun na lang ako ka strikto pagdating sa'king trabaho, ayoko lang naman kasing pumalpak ang namamayagpag naming pangalan sa buong mundo, and I always make sure that the Vigor's is always on the top. At bukod sa pagiging CEO sa Vigor Inc ay nagmamay-ari rin ako ng sarilli kong restaurant which is the 'Sabor de Vigor' at sikat din ito sa buong asia. May isang branch na rin ito sa Switzerland, gusto ko rin kasing makilala rin ang pangalan ko at hindi lang dahil sa dinadala kong apelyido. Nang makapasok na ako sa aking opisina ay agad kong tinungo ang maliit mesa kung saan nakalagay doon ang isang bote ng whiskey at isang whiskey glass, agad kong binuksan ang whiskey at nagsalin ako ng kaunti sa baso at agad ko itong ininom. Ganito ako 'lagi sa tuwing may pumapalpak sa aking mga empleyado idagdag mo pang pini pressure na rin ako ng sarilli kong pamilya na mag-asawa na raw ako. Nakakainis 'di ba? But what's worse is they want me to marry a poor man, sa dinami-rami ng mga mayayamang lalaki sa mundo gusto nilang mapunta lang ako sa isang mahirap na lalaki. Nakakapikon 'di ba? "F*ck!" mura ko sa aking isipan, kakaiba rin talaga ang pamilya ko. I sip the last amount of whiskey and immediately put back the glass to the small table and I headed to my swivel chair. I leaned my back and closed my eyes to take some rest but, suddenly my phone rings. It's Antonio Vigor. My father! [Laureen, dito ka mamaya mag dinner sa bahay, we need to talk] I rolled my eyes. [I need to over time, Papa maybe next time] [LAUREEN!] And with that I left with no choice but to follow his command, I drop the call after I said the word, fine! Ganito 'lagi sa'kin ang ama ko at wala naman akong magagawa kundi ang sundin ang utos niya kahit labag man ito sa kalooban ko. Ang sarap na lang minsan magpalit ng apelyido. KINAGABIHAN, tulad ng pinagkasunduan namin ni Papa ay nandito nga ako sa aming mansion hindi na kasi ako rito nakatira may condo naman kasi ako at may sarilli bahay na rin ako. "Hi, sweetie!" nakangiting bati sa'kin ni Mama. "Hi, Ma!" bati ko rin sa kanya at niyakap niya naman agad ako. "How are you, Sweetie?" tanong sa'kin ni Mama nang kumalas na siya sa pagkakayakap sa'kin. "I'm very well fine, Ma," tugon ko naman agad. Mahigit isang buwan na rin kasi akong hindi nakauwi rito sa amin, simula kasi noong sinabihan ako ni Papa na mag asawa na ay mas pinili ko ng huwag ng lumapit ulit dito dahil alam kung kukulitin at kukulitin niya lang talaga ako tungkol sa bagay na iyon. "Laureen." Speaking of. "Hi, Antonio! Este Papa pala." And I rolled my eyes, hindi dahil sa galit ako sa ama ko. Inis. Oo inis pero hindi galit at gusto ko lang siyang inisin para sana tantanan niya na ako. "Brat!" natatawang saad naman niya na ikinatawa na rin namin ni Mama. Saglit lang iyon pero aaminin ko namiss ko ang mga magulang ko namimiss ko ang mga tawanan at kwentuhan namin. Ang bilis talaga ng oras parang kailan lang ay buhat-buhat pa ako ni Papa pero ngayon may sarilling buhay na ako at bumukod na rin ako sa kanila. Gusto ko rin naman kasing mamuhay sa sarilli kong paraan. I want to be an independent and I want to be different. Tinungo na namin ang dining area na nakapwesto sa aming pool area. "Laureen it's been a month, siguro naman may maipapakilala ka na sa'min ng Mama mo?" Kaagad namang tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi ni Papa. "Wala pa, to be honest wala talaga akong gana pang mag-asawa. Look, papa I'm only 25 years old, so why do I need to get married as soon as possible?" inis kong tanong kay Papa sa kalagitnaan ng aming pagkain. "Bakit hindi? Ikaw na ang nagsabi, you are 25 so it means you're not young anymore, at isa pa ayokong mapunta ka sa mga mayayayamang lalaki. Ayokong dumating ang araw na magkakaproblema tayo sa negosyo o, baka sa'yo pa." Agad naman akong nagtaka sa pinaliwanag sa'kin ni Papa. "What about me?" I asked curiously. "Ayokong dumating ang araw na gagawin ka nilang panakot sa'kin, ayokong masaktan ka at higit sa lahat ayokong mawala ka. Laureen alam mong marumi maglaro ang mga mayayaman, hindi sila patas lumaban at pumapatay sila kung kinakailangan," mahabang paliwanag sa'kin ni Papa. Kahit naiinis ay natuwa pa rin ako sa sinabi niya patunay lang iyon na mahal na mahal niya talaga ako. Ang kaso lang ay ayoko ko talagang mapunta ako sa mahirap iniisip ko pa lang ay nandidiri na ako, kaya bahala ng mamatay akong tigang huwag lang sa akong mapunta sa mahirap. Never in my wildest dream! Pagkatapos naming kumain ay dumeritso na agad ako sa kwarto ko dito na lang muna ako matutulog may mga damit pa naman ako rito. Agad kong hinubad ang business coat ko na pinasadya kong ipaggawa sa kaibigan kong si Airah. She owns a clothing line business which is named after her, sikat ito at mga artista at mga modelo ang gumagamit ng mga gawa niyang damit. At dahil kilala rin ako ay dapat lang nakilala rin ang mga sinusuot ko at hindi ako nagsusuot ng mga may kapareha. Just like what I said I'm DIFFERENT. Kaya lahat ng mga business coat, at mga damit ko ay talagang dapat ako lang ang may meron nun. Good thing dahil madali namang kausap si Airah at hindi niya nilalabas sa market ang mga pinapagawa ko sa kanya. Pagkatapos kong mahubad lahat ng damit ko ay nagtungo na ako sa banyo para maligo. Minuto ang lumipas ay tapos na rin ako at saktong paglabas ko sa aking banyo ay siya namang pag ring ng cellphone ko agad ko itong kinuha. It's the brat Cassandra Concepcion. At hindi nga ko nagkamali nang hinala dahil atat na atat itong papuntahin ako sa LiquidDoze bar I know the place palagi kasi roon just like the other bar mahal at maganda rin ito, in short may laban. Ang pinagkaiba lang nito ay nasa pagitan ito ng squatter at subdivision area and I just like the taste of the owner when it comes to his employees, ang gaganda kasi ng mga mukha at ang lilinis tignan, kung wala kang alam sa kanila iisipin mong hindi sila Kanto Boys. Yes! KANTO BOYS, sikat sila sa lugar na iyon at sila din ang dahilan kung bakit maraming mga bababeng dumadayo at bumabalik-balik sa LiquidDoze para mapatunayan at makita ang mga mukha nito. At dahil wala naman akong pasok bukas ay pinagbigyan ko na si Cassy agad kong tinungo ang drawer ko para i blower ang buhok ko para mapusod ko ito hindi kasi ako sanay na nakalugay ang buhok ko hindi ako komportable. Pagkatapos kong i blower ang buhok ko ay tinungo ko na ang walk in closet ko at dahil gabi na rin naman at bar lang din ang pupuntahan ko ay simpleng black v-neck shirt at denim short lang sinuot ko. Messy bun lang ang ginawa ko sa buhok ko at sinuot ko rin ang aking rolex gold watch hindi kasi ako sanay na walang relo sa kamay pagkatapos kong gumayak ay tuluyan na akong umalis sa aming mansion. Minuto ang lumipas ay nakarating na rin ako sa LiquidDoze pinark ko muna ang kotse ko ng maayos at saka ako pumasok sa loob ng bar. Palinga-linga ako habang nasa loob ng bar upang makita si Concepcion. "Finally, Concepcion!" anas ko sa aking sarilli nang makita ko na siya. "Cassy!" At agad akong lumapit sa kanya. "Laureen, let's drink!" masayang wika niya at inabot pa sa'kin ang isang baso na may lamang wine. The heck nasa bar siya pero wine lang kaya niyang inumin? "No I don't like that!" bagkus ay tinawag ko ang bartender at nag order ng iba. "I want a stiff drink!" At agad naman itong hinanda ng bartender. "Oh... Don't tell me your family still pressuring you to get married to somebody?" I immediately rolled my eyes when I heard those words from her. Kung alam ko lang na ito ang magiging topic niya sana hindi na lang pumunta. "To hell with my family!" nang-uuyam kong tugon at sakto namang dumating na ang drinks na inorder ko. "Why you two are so serious?" Agad naman kaming napalingon sa sa nagsalita. It's Marla the most playgirl lady in town. hinayaan ko lang silang mag-usap ni Cassy at nag order na lang ako ng panibagong inumin na nakalagay na sa bote, pero napalingon ako ng may panibagong boses akong narinig. "Teria!" sabay-sabay naming tawag sa kanya. Teria the innocent one. Agad namang sinabi ni Cassy sa'min na nagpa reserved daw siya ng VIP, room nagulat naman ako sa sinabi niya kahit kailan talaga 'tong si Concepcion. Agad niya na kaming niyaya ngunit minabuti ko na lamang magpaiwan muna para hintayin si Airah at habang hinihintay ko si Airah ay inubos ko na muna ang iniinom kong beer at saka nag order ulit ng panibago na namang beer. Hindi ko tuloy namalayan ang pagdating ni Airah dahil kasama niya na si Cassy kaya lumapit na agad ako sa kanilang kinaroroonan. "Why so grumpy, Airah? Is this because of your sister's upcoming wedding?" sabat ko sa kanilang usapan ni Cassy. Alam na alam kasi naming lahat na ikakasal na ang lalaking palihim niyang iniibig sa kanyang kapatid na si Lirah. Saklap din ng buhay niya 'di ba? "Why are you drowning yourself in alcohol Miss. Vigor? Is this because of you family pressure on you to get married? balik tanong naman nito sa'kin. The F*ck! "To hell with family! We hate them but can't live without them!" tugon ko naman. At muli na namang nagsalita si Concepcion at niyaya na kami nitong tungohin ang sinasabi nitong VIP room, hindi na bago sa'kin ang mukha at tugtug dito sa VIP, room at may iilang macho dancer pa talagang inarkila si Cassy. Agad naming sinabayang apat ang nakakaakit na tugtug sa pamamamgitan ng pagsayaw kasama ang mga macho dancer. And only the famous Airah is the last virgin standing in this kind of place because even the innocent Teria is having fun with us. Panay tudyo sa kanya ni Concepcion nagmukhang bugaw tuloy si Concepcion dahil sa ginagawa niya. "We are not hiring criminals here, because we're not that desperate," nakataas na kilay namang sabat ni Marla. "Aren't we?" mapaklang sabat ko naman sa kanya. At maya-maya pa ya sabay-sabay na rin kaming huminto sa pagsasayaw at tanging si Airah na lang ang naiwang nakatayo at natatawa na lamang ako sa pagmumukha niya at itong si Concepcion naman ay panay bugaw sa kanya hanggang sa pumili na rin siya ng isa sa mga macho dancer at nasigawan naman kaming lahat. Akalain mo yun bumigay ang isang Airah dahil sa pakulo ng isang Cassandra Concepcion. Amazing! At tuloy pa rin ang saya at uminom na naman ako ng panibagong beer na nakalatag sa center table. "Drown yourself in Liqiuor Laureen, as if namang mababago mo pa ang plano ng ama mo bukas," anas ko sa aking isipan, habang panay pa rin ang kasiyahan ng aking mga kaibigan.