เรแกนกล่าวอย่างตรงไปตรงมา “นำอาหารเหล่านี้ไปที่ห้องอาหาร” เมื่อเขาเดินลงบันได เขาได้ยินเสียงในครัว แล้วเขาก็ไปที่ประตู
เขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะซึ่งหนีจากเขาไปก่อนหน้านี้ จริงๆ แล้วอยู่ในครัว
เฮเซลตะลึง เขาจะให้ฉันกินเหรอ? เขาจะไม่โกรธเหรอ?
ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงดี
เฮเซลทำได้เพียงนำจานออกจากห้องครัวทีละจานเท่านั้น จนกว่าพวกเขาจะจัดวางบนโต๊ะอาหารอันวิจิตรงดงามในร้านอาหาร
แต่เมื่อเธอกำลังจะนำจานสุดท้ายไปที่โต๊ะ เธอพบว่าเรแกนนั่งอยู่หน้าโต๊ะแล้วและเริ่มหยิบจานปลาที่เธอปรุงด้วยส้อมขึ้นมา
"คุณ... คุณ... ฉันทำอาหารเอง"
ดวงตาของ Regan เงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน เขามองเฮเซลอย่างดุเดือดและพูดอย่างเอาแต่ใจว่า "คุณเป็นของฉัน ปกติแล้ว... อาหารที่คุณปรุงก็เป็นของฉันด้วย ทำไม... คุณไม่เต็มใจแบ่งปันหรือ"
เฮเซลพูดไม่ออกในทันที แต่เธอยังคงบอกตัวเองว่าเธอต้องอดทน และปฏิบัติต่อราวกับว่าชายต
