“สารัช ทำไมคุณไม่โทรหาฉันก่อน”
ตอนเจนไปเปิดประตู เธอเพิ่งออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จ เมื่อเธอเห็นเขา เธอก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
สารัชจ้องที่เธอด้วยท่าทางเคร่งขรึมและหรี่ตาลงเล็กน้อย “คู่หมั้นของคุณอยากจะมาเซอร์ไพรส์คุณน่ะ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันทำให้คุณตกใจซะมากกว่า”
เจนเบิกตากว้าง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอพูดว่า "ฉันไม่ได้ตกใจสักหน่อย แค่รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยน่ะ"
สารัชไม่ตอบอะไร เขาเหลือบมองเธอแล้วนั่งลงข้างเตียง
เจนไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากการที่เขามาเยี่ยมเธอตอนดึกเช่นนี้ ที่ผ่านมาเขาไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเธอเลย แม้เธอจะยั่วยวนเขาอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็กลับไม่สนใจ
มันอาจจะเป็นเพราะ...
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอถึงกับต้องกำมือที่ถือผ้าเช็ดตัวอยู่
เจนนั่งลงข้างๆ เขาอย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นว่าเขาเงียบเป็นเวลานาน เธอจึงขมวดคิ้วและรู้สึกกังวล เธอกัดริมฝีปากและ
