ความรักที่แท้จริง

บทที่ 8

　　เมื่อสามปีที่แล้ว เธออยู่ในชุดราตรีที่ทำให้เธอดูราวเหมือนกับเจ้าหญิง แต่สามปีถัดมา เธอนุ่งน้อยห่มน้อยแตกต่างจากเมื่อก่อน

　　เธอดูเย้ายวน ตั้งแต่หัวจรดเท้าเธอเต็มไปด้วยแรงดึงดูด

　　ชายผู้นั้นกระโจนเข้าหาเธอ “อย่าขยับ ถ้าไม่อยากร้อง” เขาผลักเธอไปที่ประตู เขายังคงจำได้ว่าเธอเคยขี้อายขนาดไหน เธอกลัวที่จะได้ยินซึ่งเป็นไปตามข้อกำหนดทั้งหมดของเขา

　　ร่างกายที่ร้อนรุ่มของเขากดทับเทรซี่เอาไว้ และมือของเขาจับไปตามส่วนต่าง ๆ บนผิวเนียนของเธออย่างหยุดไม่อยู่

　　เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นเธอทำหน้าราวกับร้องขอชีวิตจากเขา เขาตื่นเต้นกับความทรงจำเมื่อสามปีที่แล้ว

　　เทรซี่มองไปที่ตาของชายคนนั้น ความปรารถนาของเขาทุกอย่างเห็นได้จากดวงตาของเขา

　　มีคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ เขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นในสภาพแวดล้อมเช่นนี้

　　เทรซี่ไม่ตกใจ แต่เธอวางมือบนคอของชายคนนั้นและสัมผัสเขาแนบชิด

　　ริมฝีปากเย้ายวนของเธอก็เข้าใกล้หูของเขาเกือบจะสัมผัส

　　“เธอตั้งใจ!” เขาคิด หูเป็นส่วนที่บอบบางที่สุดของมนุษย์

　　ความอ่อนไหวเช่นนี้เริ่มทวีคูณกระตุ้นความรู้สึกของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเติมของมาก่อน

　　แค่ถูหรือสัมผัสเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ชายคนนี้สั่นไหวมากแล้ว

　　มือของชายผู้นั้นเหมือนไฟ และร่างกายเขาร้อนขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนเขาจะทนไม่ไหวแล้ว

　　"ผมต้องการคุณเดี๋ยวนี้" เขาตะโกน