คุณโจนส์ อ่อนโยนหน่อย

บทที่ 1

　　ตีสี่ครึ่งก่อนรุ่งอรุณของวันใหม่ ณ ที่ตั้งรีสอร์ตสูงระฟ้าในเมืองจิเบ่ย บนสนามหญ้าที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา เต็นท์หลายหลังถูกจัดเรียงไว้เป็นอย่างดี เป็นประสบการณ์ที่ต้องลองสักครั้งสำหรับคู่รักที่เข้าพักรีสอร์ตในช่วงวันหยุด

　　"อ่าห์--" ทันใดนั้น เสียงของผู้หญิงดังขึ้นมาได้ทำลายความเงียบก่อนถึงรุ่งสางของวันใหม่

　　เกรซ สมิธลืมตาตื่นขึ้นมาทันใดพร้อมเนื้อตัวที่สั่นเทาไปหมด ใครทะเลาะกันนะ?

　　ดูเหมือนพวกเขาน่าจะมีปากเสียงกันอยู่ข้างนอก แต่แล้วเสียงนั่นก็ค่อยๆเงียบหายไปหลังจากที่เธอตั้งใจฟังอย่างระมัดระวัง

　　เกรซขยับร่างกายเล็กน้อย แต่เธอกลับรู้สึกปวดหัวเหมือนสมองจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ร่างกายทุกส่วนของเธอปวดร้าวและเหมือนถูกบดขยี้ให้แหลก โอ้ว

　　ในที่สุดพวกเราก็ทำมันไปแล้วซินะ เกรซนึกย้อนไปว่าเธอเพิ่งได้มีความสัมพันธ์สุดลึกซึ้งกับไซมอน บราวน์ไปแล้วจริงๆ

　　เมื่อคืนนั้นไซมอนเตรียมงานเลี้ยงแคมป์กองไฟเพื่อสารภาพรักกับเกรซ แมรี่ สมิธ พี่สาวสีหน้าซีดเซียวของเธอก็ได้เข้ามาพร้อมแสดงความยินดีกับเธอและไซมอน

　　เมื่อเกรซดื่มไวน์จากพี่สาวของเธอไปเพียงแก้วเดียว เธอก็คอพับหมดสติไป

　　เกรซเริ่มละเมอเพ้อฝันและจู่โจมไซมอนก่อน

　　“ฉันไม่รู้เรื่องนะ—” จู่ๆ เสียงของแมรี่ก็ดังขึ้นมาจากข้างนอก “ไซมอน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง”

　　“ชู่ว! เบาๆหน่อย อยากให้เกรซได้ยินเสียงคุณหรือไง” เสียงของไซมอนฟังฉุนเฉียว

　　เกรซรู้สึกสงสัย เธอรีบสวมเสื้อผ้าและคลานออกจากเต็นท์เพื่อหาว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

　　ที่ทางเข้าเต็นท์อีกทางนึง ไซมอนยืนอยู่ด้วยเนื้อตัวผมเผ้าที่รุงรัง เสื้อผ้าของเขา

　　ไม่ได้สวมใส่ และมีรอยเล็บข่วนบนหลังที่เรียบเนียนอันแข็งแกร่งของเขา

　　เกรซรีบเดินเข้ามาถาม “ไซมอน ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่!”

　　ก่อนที่เกรซจะพูดจบ เธอก็นิ่งเงียบไป หลังจากเห็นอะไรบางอย่างผ่านรอยขาดของเต็นท์ เกรซเห็นพี่สาวของเธอเปลือยกายอยู่ และพบร่องรอยช้ำบนร่างกายของหล่อน เกรซรู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เห็นอยู่คือสิ่งที่ผู้ชายและผู้หญิงกำลังมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งทำกันเท่านั้น เกรซรู้สึกประหม่าทันทีกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเกิดสังหรณ์ใจไม่ดีเลย

　　"เกรซ…" ไซมอนไม่สามารถอยู่นิ่งเฉยได้อีกต่อไปและรีบอธิบายด้วยความร้อนรน "ผมดื่มมากเกินไปและคิดว่าเป็นคุณ แต่..." เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่เธอจนรู้สึกว่าหัวของเธอกำลังจะระเบิด “แล้วพวกคุณสองคนมีเซ็กส์ด้วยกันจริง ๆ งั้นเหรอ”

　　เห็นได้ชัดจากสีหน้าก็รู้ว่าไซมอนรู้สึกผิด แมรี่ก็รีบเข้ามาอธิบาย "พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่ไม่รู้จริงๆ"

　　เกรซเริ่มสับสน ถ้าพวกเขามีเซ็กส์กัน เมื่อคืนเธอจะนอนกับใคร? เกรซตื่นตระหนกตกใจกลัวจนเธอรีบวิ่งกลับไปที่เต็นท์ทันที

　　เธอพบกระดาษโน้ตวางอยู่บนถุงนอนของเธอ คราบเลือดกระจายบนผ้าปูที่นอน และเป็นสิ่งบ่งชัดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นเป็นครั้งแรกของเกรซ "อ่า"

　　และมีข้อความเปื้อนเลือดพร้อมกับเงิน—ถ้าเงินไม่พอ คุณมาหาผมที่เมืองฮาร์ทวิลล่า

　　พร้อมเบอร์โทรศัพท์ที่เขียนอยู่ในโน้ต

　　แค่ประโยคสองบรรทัดนั่นก็สัมผัสถึงความบ้าอำนาจ ผู้ชายคนนี้คงจะเป็นคนที่ป่าเถื่อนและไร้ความอดทนเป็นที่สุด เกรซขยำกองเงินด้วยความโกรธ ผู้ชายคนนี้คิดว่าเธอเป็นโสเภณีหรือไง? นี่มันน่าขายหน้าสุดๆ

　　เมื่อเกรซเดินออกมาจากเต็นท์อีกครั้ง ไซมอนและแมรี่กำลังรอเธออยู่

　　แมรี่เดินไปหาและจับมือของเกรซเพื่อจะขอโทษ “เกรซ พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้จริงๆ ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง” เกรซถึงกับชะงัก แต่ดวงตาของแม่รี่เหลือบไปเห็นร่องรอยช้ำบนคอของเกรซ จู่ๆเธอก็อุทานออกมาว่า “เกรซ รอยที่คอเธอคืออะไร”

　　เกรซถึงกับอ้ำอึ้ง เมื่อดวงตาสีดำของเธอสบตากับดวงตาที่ตกใจของพี่สาว ไซมอนรีบไปหาเกรซและมองที่คอของเธอด้วยดวงตาเบิกกว้างราวกับจะยืนยันอะไร

　　บางอย่าง วินาทีนั้นไซมอนจับไหล่เกรซอย่างตื่นตระหนก "เมื่อคืนนี้คุณอยู่กับใคร เกิดอะไรขึ้น"

　　เกรซอยากจะพูดออกมาว่า "ฉันคิดว่าผู้ชายคนนั้นคือคุณ" แต่มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะอธิบาย? เกรซได้แต่นิ่งเงียบไป ไซมอนเห็นความเงียบของเธอก็อดไม่ได้

　　ที่จะถามเสียงต่ำออกมา “บอกผมมา ว่ามันเป็นใคร?”

　　“มันสำคัญด้วยหรอคะว่าใคร” เกรซพูดด้วยท่าทีที่ไม่เหมือนเดิม “ไซมอน เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ลืมเรื่องวันนี้ซะ ฉันขออวยพรให้คุณและพีสาวของฉันไปด้วยกันได้ดีนะ”