Web sitemizi ziyaret ettiğinde, izin verirsen, hizmetimizi iyileştirmek ve gelecekteki ziyaretlerinde seçimlerini hatırlamak için, toplu istatistikler edinmek amaçlı veri toplamamıza yardımcı olacak çerezler kullanacağız. Çerez Politikası & Gizlilik Politikası
Sevgili Okur, web sitemizin sorunsuz hizmet sunmasını sağlamak ve ihtiyaçlarını daha iyi karşılayan kişiselleştirilmiş içerik sunabilmek, böylece en iyi okuma deneyimini sağlamak için çerezler kullanmak durumundayız. İstediğin zaman çerez ayarları ile ilgili izinleri aşağıda değiştirebilirsin.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Sabahtan akşama kadar sürekli ziyaretçisi olmuştu Slvya'nın. Gözünü açtığında odada birileri vardı. Önce kahvaltı yapması için ısrar etmişlerdi. Yiyememişti. Ağzına tek lokma atmak istemiyordu. Minik bebeğini aç bırakmıştı. Onu, kazadan önce, açlıktan öldürmüştü. Ona içinde bir mezar kazmıştı. Ölesiye mutsuzdu. Öğlen yine yemek yedirmeye çalışmışlardı. Yine yiyememişti. Minicik bebeği ona muhtaçken, içinde ölürken onu fark etmemişti bile... Şimdi de fark edilmeden ölmek istiyordu. Bu ilgiyi hak etmiyordu. Sürekli birileri gelip gitmişti. Hiç yalnız kalmamıştı. Kimseyle konuşmamış, tek kelime etmek istememişti. Akşam üzeri koluna taktıkları serumu boş gözlerle izleyerek gözlerini kapamıştı. Uyuduğunu düşünen diğerleri gittiğinde kapattığı gözlerini açtı. Kendine ağlamak için izin verdi