CHAPTER- 111

2210 Words

HUMANTONG sila sa isang Italian Restaurant. Gusto daw ng pasta ni Chairman. Pwede naman sana lutuin na lang sa bahay. Pero mas gusto pa na dito sa labas kumain. Kaya heto sila at kasalukuyan kumakain ng pasta na hindi niya kilala. Hindi din makapag-focus si Venush, sa kinakain dahil ang mga mata ay nasa paligid. Bawat kilos ng mga taong naroon sa loob ng restaurant ay pinapasadahan niya ng tingin. “Bakit hindi mo kinakain ang mga pagkain sa harapan mo hindi ba masarap? Kaya ayaw mo nang lasa o baka wala ka lang gana?” “Masarap naman po, chairman, kaya lang medyo busog pa ako.” Kahit ang totoo ay gutom na gutom siya. Pero kailangan niyang unahin ang kaligtasan nito. Akmang ipagpapatuloy ang pagkain ng may pumasok sa customer. Malakas ang lagutok ng suot nitong heels kaya tawag pansin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD