We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
CHAPTER- 115
NAHIHIRAPAN kumilos si Venush, dahil sa mga tinamo na sugat sa katawan. Ang mga mata niya ay masakit at mahapdi dahil sa liwanag mula sa ilaw. Kaya muli siyang pumikit pinipilit alalahanin ang mga nangyari. Hanggang unti-unting luminaw sa kaniya ang lahat. At agad din nag mulat ng mga mata nang maalala ang ama. Lumingon siya sa paligid at napa kunot ang kaniyang noo ng makita doon ang chairman. Nakatulog na ito sa upuan nitong wheelchair. Habang minamasdan ito ay nakaramdam siya ng matinding awa para dito. Pero bakit naririto ito at doon natutulog? Itinaas niya ang isang braso para para abutin ang kamay nito. At kahit kahit nahihirapan ay sinikap na mahawakan iyon. Hindi rin naman nagtagal at nagising siguro naramdaman ang paghila niya dito. “Venush? Gising kana ba?” “H-Hindi po tulog
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
