I MARRIED THE MAFIA TWINS

THE EGOCENTRIC MOVE

THE PAST…CONTINUATION…

KRISTINA’s POV

“Are you happy?” Malambing na tanong sa akin ni Darius. Sinalubong ko ang kanyang mga mata. Mataman kung tinitigan iyon. Ilang sandali pa, lumapat ang aking naka-pout na mga labi sa tungki ng ilong nito. He blushed including his ears.

“Blushed yan?” Lalong namula ang mukha nito hanggang leeg niya.

“Stop teasing me.” Nakamurot na sita niya sa akin.

“What? You look so adorable!” Tumawa ako ng malakas, at lumapit sa gawi niya. Umupo ako sa kandungan nito at pumulupot ang aking mga braso sa batok niya. Ikiniskis ko ang aking pang-upo sa matigas na bahaging iyon.

“Stop doing that,” saway nito sa akin pero lalong namumula ang mukha niya.

“Or what, hon?”

“Or I will claim you right now.” Seryoso ang mga mata niya, his eyes beam with lust and desire. There you go. Lalo ko pang ikiniskis ang aking puwetan doon. Ramdam ko nang may sumusundot.

“Go ahead, claim me; I am yours.” Bulong ko sa tenga niya. He growls.

“f**k!” Mura nito, pumulupot ang braso niya sa aking bewang at tumingala ng bahagya.

“I am f*****g horny, but wedding first, hon.” Sumimangot ako.

“Wedding it is.” Pagsang-ayon ko sa kanya. Alam ko naman he respected me.

“Holy s**t, did I witness foreplay on porn now?” Malakas na bulalas ni Lorenzo.

Naka one-piece kasi ako, at litaw ng konte ang aking mayamang dibdib but Darius never touched them. Gano’n niya ako nirerespeto. That made me even more awestruck by him. He has the best self-control ever. Kahit anong panglalandi ko sa kanya, lagi niyang pananggalang ang basbas ng simbahan. Minsan ako na lang din nahihiya. Naturingan pa naman akong babae.

“f**k you Enzo,” bwelta ni Darius sa kaibigan namin. He is weird sometimes.

“No thank you! I love p*****s’ man!” Tinakpan ni Darius ang aking mga tenga pero narinig ko rin naman na.

“Bilisan niyo na diyan, and fix your things dadaan daw tayo ng Singapore sabi ni Romulo.” Agad akong sinalakay ng kakaibang pakiramdam. I was terrified every time I heard his name for no apparent reason.

Iyong takot na walang dahilan, pakiramdam ko anumang oras may mangyayaring masama sa akin. Pagkatapos naming magligpit ng gamit, lulan kami ng private jet ni Romulo. Mahigpit kong hawak ang kamay ni Darius sa aking tabi, katapat namin si Romulo at si Elizabeth, sa kabilang bahagi naman sina Kendra at Lorenzo. My sister seemed happy after we left Bali, so I smiled at her. May progress din sa wakas. I know her. My sister is a brat sometimes but she is a good person. My other sister is in the States, the black sheep in the family, Veronica. Siguro dahil gusto niya lang din may mapatunayan. We have never talked since then. Alam lang namin na nasa U.S siya, pregnant. The fact that Veronica was an independent woman is what I admire most about her. Puro kami babae. Three angels in the Rothstein family.

Nagtama ang mga mata namin ni Romulo, agad akong umiwas ng tingin at dumako iyon sa bintana. It was a very clear and azure day. It was my favorite color. I am at peace every time I look at the blue sky.

“It is a pleasure to welcome you to Singapore. We will land at Changi Airport shortly; please remain seated and fasten your seatbelts. Thank you.” Dinig kung paalala ng piloto. Napangiti ako. Singapore is the cleanest city. Ilang beses na rin kami pumunta dito, hindi nakakasawa ang tourist destination nila lalo na ang Universal Studio.

Nang lumapag na ang eroplano, ginising ko si Darius, “Hon, wake up nandito na tayo.” Sabay yugyog ko sa balikat niya. I rub the back of my hand in his face, naalimpungatan ata. Pakiramdam ko nakasunod ang mga mata ni Romulo sa bawat kilos ko. Lalo akong kinilabutan sa kanya. He seems quiet too. Simula ng nasa Bali kami. Hindi ko alam bakit lalong lumaki ang hinala ko sa kanya.

Gusto ko nang sabihin kay Darius ang mga kakaibang titig at kilos ni Romulo sa tuwing kaming dalawa lang pero baka mapahiya at sabihin niyang nababaliw na ako. Magkahawak kaming kamay palabas ng airport, dumaan din kami sa immigration hanggang sa exit. May naka abang ng dalawang malaking SUV.

“Pili na kayo saan niyo gustong sumakay,” dinig kong saad ni Romulo. Alam ko mayaman siya, everything can be done with a few snaps of his fingers. Hinila ko si Darius na ikalawang SUV.

“Hon, dito na tayo, nang makita kong sumakay si Romulo sa naunang SUV kasama sina Kendra, Lorenzo at Elizabeth. Gusto kong may privacy kami, yung walang matang nakasunod at tengang nakakarinig. Parang lumiliit ang mundo ko kapag nandiyan lang si Romulo sa aking paligid.

“Kendra gusto mo dito sa amin sumabay?” Nagbabakasakali akong lumayo ito kay Enzo kahit saglit lang pero tinaasan niya ako ng kilay. Means ayaw niyang mawala sa paningin ang kanyang si Enzo. Tinirikan ko na lang siya ng aking mga mata.

Nakabukas na ang sasakyan namin. Romulo’s men were scarry ang lalaki ng mga katawan at sobrang tatangkad. Parang kaya kang balian ng buto kahit segundo lang.

“Okay, see you at the hotel, lovebirds.” Pang-aasar ni Enzo sa amin. Pinandilatan ko lang siya.

“Are you okay hon?” Napatingin ako kay Darius nang tanungin niya ako.

“Uhmm, ye—yeah.” Nauutal kong sagot.

“You’re trembling, may problema ba, hon?” Nag-alala niyang tanong. Kumunot pa ang noo niya. Nang umusad na ang sasakyan, hinarap ko siya.

“I am nervous.”

“Why?” Tanong niya. Umiling-iling ako. Hindi ko alam paano sasabihin sa kanya. Romulo was a good host, siya rin ang nagplano ng birthday ko, sagot niya lahat ng gastos. Tapos pag-iisipan ko siya ng masama. Kristina nababaliw kana ba?

“Ah—eh, wala hon, siguro napagod lang ako sa biyahe.” Pagdadahilan ko sa kanya. Wala naman kasi ginagawa iyong tao, pinaghihinalaan ko na. I am so ungrateful. Iwinaksi ko na ang ganoong hinala kay Romulo. I am so mean.

Nang makarating sa hotel sa hotel, hindi na ako nagulat, Soesanto Shigarla, Sentosa hotel. The most expensive hotel in Singapore. Buti na lang libre ito. Sinalubong kami ng mga naka unipormadong mga personnel. Nauna kaming dumating, ilang minuto pa pumarada ang sasakyan nila Romulo. Agad bumaba si Kendra na umiiyak at niyakap ako.

“What’s wrong?” Takang tanong ko at sinuklian ang yakap niya.

“He doesn't like me.” Mahinang sagot nito. Hinagod ko ang likod niya. Hindi mo naman kasi mapilit na gustuhin ka rin ng lalaking gusto mo kung ayaw talaga sayo.

“Oh, Kendra."

“Please assist the ladies in their room.” Utos ni Romulo. Suddenly, I saw another strange look on his face.

“This way madam,” dinig kong aya sa amin. Humarap ako kay Darius. I kissed him. Gusto kong ipakita kay Romulo whatever his plan is for me will not going to happen.

“See you later, hon, okay? I love you.” Nilakasan ko ang aking boses ng konte para marinig ni Romulo.

“Yes, hon, I love you too.” Ngumiti ako at hinalikan ko ulit si Darius. I know Romulo was looking at us.

“Come, sis."

Matanda si Kendra sa akin ng dalawang taon, she is twenty-four and I am twenty-two. Ilang sandali pa, nasa room na namin kami. Napanganga na lang ako sa ganda at rangya ng aming maging silid.

“This is heaven!” Bulalas ni Elizabeth kita ko rin ang excitement sa mga mata niya. In contrast, my sister doesn't exhibit any reaction at all. Hindi siya kumibo.

I'm not talking about a room here; this is a twelve thousand square foot penthouse. In addition to the hand-painted oceanarium design on the ceiling, there is a giant chandelier, which adds to the elegance of the room. The floor was made of shiny silver marble. I was blown away by it.

The place was lavish, with an entertainment room, a billiard table in the center, and on the right side was a bar area with expensive drinks. The main area was insane! Room pa ba ito? Scale designs were used for the pillars, which were equipped with 100-inch LED flat-screen TVs. The sofa was beautiful. There was a seashell-patterned carpet covering the entire floor.

Sumusunod lang ako sa butler kung saan tino-tour kami sa buong suite. From the reception area, we walked to the vast dining area with gold-plated glass tables and chairs. The lounge chair was snail-shaped. The chandelier was a miniature lamp like a jellyfish. Having been in such a luxurious room for the first time is an extraordinary experience. Kasya ang hundreds of guests. Pero bakit tatlo lang kami. The massive space has five guest rooms and one master bedroom, which is madness, wow. The balconies have two sides, the sunset view and the ocean view.

Hanggang pangarap na lang kami sa ganito ka gandang hotel. It was costly. Gosh. Nang nai-tour na kami si Elizabeth parang bata. But Kendra was already in the bar area drinking. Hinayaan ko na lang siya. Being rejected, by the way, was painful.

“Saan mo gustong matulog?” I asked Elizabeth, pero wala na pala ito sa likuran ko. Pumasok ako sa master bedroom dahil naririnig ko siya doon. Nagpapadyak siya sa kama na parang nanalo sa lotto. Sino bang hindi this is a dream come true hotel room.

“I guess this is your choice,” natatawang komento ko sa kanya.

“Of course, this is beautiful. Ang yaman ni Romulo, no?” May himig na iyon na hindi ko mapangalanan. Inggit?

“Yeah,” matabang kong sagot. Kung materialistic siguro ako, sisiluin ko si Romulo, I could live like a queen. But Darius is already my king and no material things can replace that.

Dinig kong bumukas ang pintuan, napasilip ako doon, masayang nagtatawanan na pumasok sina Romulo, Darius and Lorenzo.

“Hon, nandito na kami,” mabilis akong lumabas ng master room at sinalubong si Darius.

“Hon,”

“You like the place?” Tanong niya sa akin. Baliw na siguro ang sasagot ng hindi.

“Yes, sobrang ganda. Come I'll show you something.” Hinila ko siya sa balcony kung saan may sea view with cable car.

“Hon tingnan mo may mga cable car pa! Ang ganda diba?” Natutuwang pagbabalita ko sa kanya.

"I renovated this a few months ago. This is my gift for your birthday Kristina.” Dinig kong tugon ni Romulo. Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi niya. He prepared this for me on my birthday, parang sobra naman ata iyon bilang kaibigan.

“Sabi ko nga kay Romulo mamumulubi ako,” natatawang sabi ni Darius. But I knew better. Romulo knew Darius was saving for our private island. He offered this, para may utang na loob si Darius sa kanya.

“Hon, Hindi naman kailangan, ang importante lang naman kasama kita, kayo ng mga kaibigan natin. Masaya na ako, sa kung ano lang ang kaya mo.” May kasamang patama ang sinabi ko kay Romulo na hindi umalis sa gilid namin.

“You deserved this, hon, diba pre?” Tanong pa nito.

“Yes, you deserve every expensive thing the world has to offer Kristina. Don't settle for anything less.” Bigla umakyat ang dugo sa ulo ko. Pero kinalma ko na lang ang aking sarili. Parang sinabi ni Romulo that Darius is less than him

“See hon, Romulo agreed.” Seriously hindi niya nakikita ang motibo ni Romulo. He’s belittling Darius for his possession. Why can’t he see that?

“Come, the table is ready,” aya ni Romulo, pero hindi ko siya tinapunan ng tingin.

“Kahit simple lang hon basta magkasama tayo masaya na ako.” Dinig kong napahinto si Romulo sa paglalakad. I saw him in my peripheral vision. I knew it. This was his plan all along.