When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ANAK, hanggang kailan mo itatago sa publiko ang tunay mong katauhan? Hindi ka na bata, Tristan. May mga sariling negosyo rin ang mga kapatid mo. Siguro naman, anak, ito na ang time na ikaw na ang mamahala ng mga malalaking car companies na pag-aari mo hindi lang dito sa Asia, pati na sa Europe at US.” “Dad, masaya ako sa ganitong buhay. Ayaw ko ng conflict, mahihirapan akong gumalaw. Kung maisapubliko ang katauhan ko, ayaw ko ng bodyguard lalo na ng mga media. I want my privacy, ’yong tahimik na buhay.” “Papaano ka magkakapamilya kung palagi kang nakatago?” “Isa pa ’yan, Dad, ayaw kong maging magulo ang buhay ko. Kapag lumabas ang tunay kong katauhan, siguradong maraming mga babaeng magtatangkang masilo ako. Madaming mga anak ng investors na ima-match sa akin. Kung mag-aasawa man ako,