เขาดูตกใจ… และมองฉันไม่ละสายตา
“ไม่เอา ไม่ใช่เวลา เหนื่อย มีคนไข้ทั้งวันยังไม่ได้พักเลย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ ฉันจะพาไปกินข้าวนอกบ้าน”
อ้าว!
ฉันยืนนิ่ง... อะไรเนี่ย อาร้าย! ฉันทำตัวไม่ถูกเลยได้แต่เลิ่กลั่กมองพื้น จนไปเห็นถุงชุดนักเรียนตัวเองที่หอบมาจากบ้าน
ฉันรีบดึงมันขึ้นมาจากถุงกระดาษนั้นทันที ก่อนจะเอามาทาบตัวหมุนซ้าย หมุนขวาโชว์เขา
“จะย้อนอดีตว่างั้น…”
“นายมีชุดนักเรียนไหม… เราใส่ไปเดทกัน” เขาอมยิ้ม... แล้วเดินเข้ามาใกล้ ๆ
ทำไมหล่อจังวะ
“มีสิ...” ฉันรีบยกมือเบรกเขาทันที ก่อนจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำ แล้วเปลี่ยนไปใส่ชุดนักเรียน เปียผมลวก ๆ
อืม… แบบนี้ใส ๆ เหมือนฉันในรูปเลย น่ารักเหมือนกันนะเรา พอนึก ๆ แล้วก็เขินแหะ... ทำไมฉันต้องทำถึงขนาดนี้... เฮ้อ ช่างมันเถอะ อย่าคิดมากเลย
พอฉันเปิดประตูห้องแต่งตัวออกมา ก็เห็นเขายืนมองฉันอยู่นิ่ง ๆ เขามอง มอง มองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะค่อย
