ขึ้นรถปิดประตูปุ๊บ ผมก็แทบอยากเขวี้ยงกระเป๋าแมวนี่ทิ้งทันที!
กูเกลียดมันมาก!
“เมี้ยว... เมี้ยว...” เมี้ยวพ่อง ร้องเพืื่อ! เสียงมันแหลมน่ารำคาญ ทั้งขน ทั้งตัวที่ชอบมาถู ผมโคตรไม่ชอบเลย แต่ทำไงได้... กูต้องทำ เพื่อพิชิตใจน้ำปั่น
เฮ้อ! ผมนั่งอยู่ในรถสักพัก ขอทำใจแป๊บ คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าจะเลี้ยงแมวตัวนี้ยังไง...
จนน้ำปั่นวิ่งมาเคาะกระจกรถผม
‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก~’ โอกาสนี้ล่ะ!
ผมเลื่อนกระจกลง... แล้วดึงเธอมาหอมแก้มทันที
‘ฟอด~’ กูหมั่นเขี้ยว!
“ไทม์ ไอ้บ้า!” เธอฟาดลงที่ไหล่ผม แล้วชะเง้อมองแมวตัวเองในรถ
“รันรันร้องไม่หยุดเลย นี่! เวลาพารันรันขึ้นรถ… นายต้องปล่อยนะ เพราะรันรันกลัว จะลง… ค่อยใส่กระเป๋า เอ้อ… ถ้ารันรันตบขานาย แสดงว่ามันอยากเข้าห้องน้ำ นายไปที่ไหนถ้าพารันรันไปด้วยก็อุ้มรันรันไปชมห้องน้ำก่อน บอกรันรันว่า ‘รันรัน นี่ห้องน้ำ อึตรงนี้ฉี่ตรงนี้นะ’ พอรันรันตบขา นายก็เดินมาเปิดประตูให้ ส
