“แหะ ๆ” ฉันได้แต่ยิ้มแหง ๆ จนแม่เดินกุมขมับไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟา
“โอ้ย... ฉันจะเป็นลม! อ้าว... ตาเอสไปไหนแล้ว!” แล้วพ่อฉัน... ก็เดินยิ้มออกมาจากห้องครัว
“ฮ่า ๆ อะไรหมวย ฉันไปกินน้ำมา” เชื่อมาก! พ่อทิ้งฉันไว้กลางทางตลอด!
“ทั้งพ่อทั้งลูก นี่ไออุ่น... ส่วนดี ๆ ของพ่อกับแม่ ทำไมไออุ่นไม่เอามาบ้าง!” ฉันทำหน้ามุ่ย จนพ่อเดินไปบีบไหล่แม่เบา ๆ
“เอาน่า หมวยอย่าคิดมาก ว่าที่ลูกเขยก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล แถมยังทำงานเก่งด้วย” ใช่พ่อ ใช่ ๆ พ่อช่วยพูดเลย โทษฐานที่ปล่อยให้หนูรับชะตากรรมอยู่คนเดียว!
“นี่! ฉันไม่ได้เครียดที่จะได้เวียร์เป็นลูกเขย! แต่ฉันเครียดนิสัยไออุ่นต่างหาก ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ไม่ได้เรื่อง! แล้วยังไงไออุ่น... บริษัทเครื่องสำอางแม่จะรอดไหม! อุส่าห์มีลูกชายอีกคนให้บริหารผับ จะได้ให้ลูกสาวบริหารเครื่องสำอาง ที่ไหนได้! น้องชายได้ทำทุกอย่าง”
“ค่ะ งั้นอุ่นขออนุญาตเถียง อุ่นไม่เข้าใจ ว่าทำไมแม่ต้องไ
