พูดเสร็จเขาก็เดินกลับไปที่โต๊ะ... แล้วนั่งลงทำงานต่อ
ยังไม่เสร็จอีกเหรอ!
“รู้แล้ว ว่าทั้งหมดเป็นเพราะฉัน เอ่อ... ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ” ฉันเดินหน้ามุ่ยไปยืนข้าง ๆ เขา
“รู้ ถ้าเธอตั้งใจ... ฉันคงฆ่าเธอแล้วล่ะ” พูดเสียงเรียบ ๆ จนฉันถอยหลังกรู ไอ้คนโหด!
“ใจร้าย นายฆ่าฉันลงเหรอ” เขาถอนหายใจ แล้ววางปากกาลงโต๊ะ ก่อนจะนวดขมับตัวเองเบา ๆ
เออ กูผิดอีกแล้ว!
“กลับไปซะ...”
“ฉันปล่อยให้นายทำงานคนเดียวไม่ได้ รู้สึกแย่อ่ะ ทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันนะ เดี๋ยวฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายเอง กินอะไรอีกไหม? เดี๋ยวฉันสั่งรูมเซอร์วิสให้”
“ฉันเริ่มปวดหัวแล้ว!” นอนน้อยแน่ ๆ จะจริงจังไปถึงไหน!
“ง่วงก็ขึ้นไปนอน บ้านนายอยู่ข้างบนนี่เอง” เขาถอนหายใจใส่ฉันอีกรอบ
“เธอกลับได้แล้ว!” รอเช้าก่อนไม่ได้รึไงวะ นี่ก็ไล่จริงจังฉิบ ฉันไม่กล้าเดินไปลิฟต์คนเดียว ข้างนอกไม่มีใครเลย มันวังเวง!
“เอ่อ ถ้านายทำงานถึงเช้า... ฉันอย
