เควิลทำท่าคิดกระทั่งนาชาทนไม่ไหว
"นะคะนาชาขอผ่อนนะคะ"
"ยังไงดีล่ะ พี่คิดว่าอาจจะมีคนฟ้องร้องอีกเรื่อง"
"ยังไม่หมดเหรอคะ"
"อืม เมื่อคืนนาชาร้องเพลงตะโกนจนแขกในโรงแรมแตกตื่นเขาอาจฟ้องร้องว่าเสียงของนาชาทำลายโสตประสาทของพวกเขาจนได้รับบาดเจ็บ"
เควิลหัวเราะในขณะที่นาชาหน้าเสีย เธอรู้ว่าเขาแกล้งจึงหันไปหยิกหัวนมเควิลอย่างแรง
"โอ๊ย พี่เจ็บนะนมของพี่ไม่ได้รับอนุญาตให้นาชามาหยิกเล่น ๆ นะถ้านาชาดูดเล่นก็ว่าไปอย่าง"
"พี่เคน ยังจะแกล้งนาชาอีกพี่เป็นคนเริ่มก่อนแท้ ๆ จะมาว่านาชาไม่ได้"
"ความจริงทั้งนั้นหลักฐานเพียบ พี่แกล้งคนสวยของพี่หรอกแต่คนสวยรั่วๆ ก็ไม่แน่"
"แง พี่เคนน่ะ นาชากลุ้มจะแย่แล้ว"
"ไม่เห็นมีอะไรน่ากลุ้มเลย"
"พี่เป็นเจ้าหนี้ให้นาชานะคะ"
เควิลหัวเราะ เขาไม่ตอบเธออีกแล้ว นาชาอ่อนอกอ่อนใจกับตัวเอง เธอสาบานว่าจะไม่ดื่มจนขาดสติอีก "แล้วจะให้นาชาผ่อนหรือเปล่าคะ นะคะพี่ก็รู้ว่ารายได้นา
