บทที่ 10 ไม่ใช่เวลากลับบ้าน
879 คำ
นาชาอ้าปากกว้างดวงตาเบิกกว้างเมื่อสิ่งนี้มันแข็งชูน่ากลัวแต่นาชารู้สึกท้าทายหญิงสาวทำตามที่เขาสั่ง ดูดท่อนเอ็นเข้าไปในปากโดยมีเควิลช่วยดันศีรษะของเธอเข้าออกและสอนให้เธอใช้นิ้วรูดตรงหัวบาน
“อ๊า ซี๊ด สุดยอดเลยนาชาปากของคุณยอดเยี่ยมดูดผมแรงๆ เลย ผมชอบมาก อ๊านาชาของผม”
คำชมของเขาในตอนนี้ทำให้นาชาฮึกเหิม เธอเร่งปากลากลิ้นเลียจนทั่วแล้วดูดท่อนร้อนของเควิลเข้าไป นาชาดูดแรงจนหัวสั่นสะใจเควิลนัก เขาพร่ำบอกว่ารักปากของนาชาแค่ไหน
“เด็กดีอย่างนั้น ซี๊ด อ๊า ผมชอบอ๊า เสียวมากที่รัก”
เควิลกระแทกท่อนยักษ์ใส่ปากนาชาจนเธอสัมผัสได้ถึงน้ำเมือกที่ไหลออกมา ในขณะที่เควิลร้องซี๊ดไม่หยุดเขาสั่งให้นาชาหยุดแล้วผลักให้หญิงสาวนอนลงข้างอ่างอาบน้ำ
“ผมจะเลียให้คุณอ้าขาออกกว้างๆ รับรองคุณจะขอบคุณผมเพราะผมไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครง่ายๆ”
เขาพูดพร้อมกับจับขาของนาชาแยกออก แล้วก้มลงเลียความอวบอูมของนาชาอย่างหิวโหย
นาชาตื่นเต้นทั้งตกใจเพราะคิดว่าเควิลคงไม่ยุ่งกับส่วนนั้นของตนเองแล้วจึงได้แต่หลับตาในใจคิดว่าตนเองควรจะขอบคุณเขาอย่างที่เขาสั่งเมื่อสักครู่หรือเปล่า
แต่แล้วนาชาก็สมองขาวโพลนทันทีที่ลิ้นของเขาแตะสัมผัสจุดอ่อนไหวลงมา นาชาแทบจะกรีดร้องด้วยความเสียวสยิวอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน
“คุณสวยมาก หอมมากน่าเลียมาก”
เขาดูดเลียพร้อมคำชม เควิลรู้ว่านาชาไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนแต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขากลับไม่เชื่อสายตาตัวเองว่านาชาจะสวยถึงขนาดนี้ทำให้เควิลตกตะลึงอยู่ชั่วครู่
“โอคุณรอดมาได้ยังไงกันจนอายุขนาดนี้ ขอบคุณพระเจ้า”
เขาพูดเบาๆ แล้วก้มลงแบะลิ้นเลียอย่างหิวโหย เควิลพรมจูบทั่วแคมอวบชำแรกลิ้นลงไปบนโคกนูนแล้วดูดเม้มแรง ๆ นาชากรีดร้องโหยหวนเธอเสียวจนต้องจิกเล็บเข้าเนื้อตนเอง
มือไม้ไม่รู้จะวางตรงไหนในที่สุดก็กดศีรษะของเควิลลงไปหาเนื้อโหนกของตนเอง
เควิลเลียโหนกเนื้อจนทั่ว เลียวนทั่วกลีบบานอูมที่เบ่งบานรอรับปากของเขาน้ำรักของนาชาหลั่งไหลออกมาเควิลโลมเลียดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย
นาชาเสียวซ่านอ้าขาของตนเองออกจนสุด แอ่นสะโพกหยัดกายให้เควิลเลียได้อย่างเต็มที่
“อ๊า ซี๊ด ซี๊ด เสียวที่สุดเคยค่ะ”
“นาชาคุณหวานมากจนผมจะสำลักความหวานตายอยู่แล้ว”
“ถ้าหวานก็กินเยอะๆ นะคะ”
นาชาเมาแล้วเธอไม่อายอีกต่อไปใจคิดอะไรนาชาก็พูดไปแบบนั้น กระตุ้นเควิลให้โหยหายิ่งขึ้นมือของเธอหันไปคว้าขวดไวน์ที่วางอยู่ข้างๆ
กระดกน้ำเมาเข้าปากจนหมดขวดก่อนจะวางลงพื้นขวดไวน์กลิ้งไปตามพื้นอยู่อีกด้าน
นาชามองตามขวดไวน์ แล้วหันมามองเควิลเธอมองเห็นเควิลมีหัวเป็นขวดไวน์แล้วหัวเราะออกมาก่อนที่จะห่อปากร้องซี๊ดซ๊าดเมื่อโดนลิ้นร้อนระรัวเลียลงตรงจุดกึ่งกลางร่างกาย
เควิลแบะกลีบบานออก ไล้ลิ้นเลียลากไปจนถึงติ่งเสียวของนาชา สร้างความกระสันซ่านให้เกิดขึ้นแก่หญิงสาวโดยที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
นาชาขยำนิ้วเรียวลงบนศีรษะของเควิลแรงขึ้น กดใบหน้าของเขาให้แนบชิดกับโคกอวบ เควิลควงลิ้นเลียเร็วจนนาชาบิดกายใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยเสียวสุดๆ
“โอว์ เสียวค่ะ โอว์”
ร่างบางกระตุกเฮือก แอ่นร่องตอบสนองลิ้นของเควิล ในขณะที่ชายหนุ่มรั้งสะโพกของเธอเข้ามาหาปากของเขาลากลิ้นเลียน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อยจวบจนหญิงสาวร่างกระตุกในที่สุดน้ำหวานจำนวนมากก็ไหลล้นทะลักออกมา
“น้ำเยอะเชียว สนุกใช่หรือเปล่า”
เควิลหัวเราะลากลิ้นเลียโหนกสีแดงอย่างอร่อย นาชารู้สึกเหมือนตนเองล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ
เธอชอบมันจริงๆ นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เกิดคำว่าเสร็จขึ้นกับเธอ มันดีแบบนี้เองหรือจึงทำให้คนติดอกติดใจกันนัก
นาชาอ่อนปวกเปียกไปทั่วร่างคิดว่าคืนนี้คงจบแล้ว จู่ๆ นาชาก็รู้สึกอายขึ้นมาไวน์ขวดเดียวคงไม่พอแล้วถ้าต้องเผชิญหน้ากับเขาหลังจากเขากินเธอไปทุกส่วนแบบนี้
“เอาอีกมั๊ย” เควิลถามเสียงหวาน
“เอาค่ะ” นาชาดีใจที่เขารู้ใจเธอ นาชากำลังต้องการไวน์พอดี
“ชอบมั๊ย”
เควิลถามพร้อมกับดูดที่เนื้อโหนกนูนเบาๆ นาชายังคงเสียวเธอกดศีรษะเขาลงเพื่อให้เขาทำแบบเดิมอีก เควิลไม่ปฏิเสธแหวกเนื้ออวบเลียให้เธออย่างหลงใหล
"อื้อ เอาไวน์ค่ะ"
เธอประท้วงอย่างน่ารัก สีชมพูระเรื่อของร่างบางและเสียงหวานๆ ทำให้เควิลมีความสุข
"ไม่ใช่ไวน์ คุณดูเหมือนจะดื่มไม่เก่งและกำลังเมามากแล้วพอได้แล้ว" เขาดุไม่จริงจัง
"ไม่ได้เหรอคะ"
"ไม่ได้" เควิลตอบจริงจัง
"นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาชนแก้วกันหรอกนะ" เควิลพูดต่อ
"แล้วจะทำอะไรคะ ถึงเวลากลับแล้วเหรอ" นาชายังมึนอยู่เลยเธอคงกลับไม่ถึงบ้านแน่นอน
"เวลารักกันต่างหาก ไม่ใช่เวลากลับบ้านผมยังไม่ได้เริ่มเลย"
- ผู้เขียน
