เด็กคุณเต2(3)
624 คำ
หลังจากที่ร้องไห้ทั้งคืน เช้าที่มีเรียนฉันออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืดเพราะไม่อยากพบเจอคุณเตกับคุณบัว ฉันมาถึงมอตอนเจ็ดโมงเช้ามานั่งโง่ ๆ ที่โรงอาหารของคณะรอเพื่อน ๆ ที่มีเรียนเก้าโมงเช้า นั่งรอไปเรื่อย ๆ กระทั่งเผลอหลับเนื่องจากเมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืน
“นี่ นี่ นี่”
“อื้อ” ลืมตาขึ้นเห็นเพื่อนสนิทนั่งจ้องหน้าจึงเอ่ยทัก “มานานยัง”
“แกอะมานานยัง”
“ไม่นาน” ไม่นานซะที่ไหนล่ะ
“แล้วมาหลับอะไรที่นี่ เมื่อคืนไม่หลับไม่นอนหรือไง”
“นอน” พยายามนอนแต่ว่านอนไม่หลับ เรื่องของคุณเตวิ่งอยู่ในหัวตลอดเลย
“แกใส่แว่นดำทำไม เป็นอะไร”
“แฟชั่นฤดูนี้”
“เหรอ” พะแพงดึงแว่นกันแดดออกจากใบหน้าฉันอย่างไว “สภาพ ร้องไห้ทำไม แมวหายอีกเหรอ”
“เปล่า” ฉันคว้าแว่นกลับมาใส่ไว้ตามเดิม
เพราะเรื่องที่ทำให้ฉันร้องไห้มีไม่มาก ทำให้เพื่อนทายถูกไม่ยาก
“งั้นอะไร นอกจากแมวหายกับคิดถึงคุณเตมาก ๆ แกเป็นอะไรคะคุณหนูพริ้ง” เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสนิท เราอยู่โรงเรียนประจำด้วยกันและสัญญาว่าจะต่อมหาวิทยาลัยเดียวกัน ตอนนี้เราจึงเรียนที่เดียวกันอย่างที่สัญญากันไว้ พะแพงที่เป็นเพื่อนสนิทจึงรู้เรื่องคุณเตเนื่องจากฉันไว้ใจเธอถึงได้เล่าให้เธอฟัง
“คุณเตกลับมาแล้ว”
“ก็ดีแล้วนี่ แกคิดถึงเขาทุกวันไม่ใช่เหรอ เห็นบ่นหาตลอด ได้พุ่งเข้าไปกอดเขาสักทีไหม” พะแพงยิ้ม
“เปล่า”
“ที่แกร้องไห้เพราะเสียดายที่ไม่กอดเขาหรือดีใจจนร้องไห้ สรุปเป็นอะไรคะเพื่อนรัก” คล้ายว่าเพื่อนรักของฉันกำลังโมโห
“เขาพาแฟนเข้าบ้านด้วย” เสียงฉันสั่นอีกแล้ว
พะแพงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วเอ่ย “…ก็ธรรมดาไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้น แกอย่าลืมสิว่าแกไม่ได้เป็นแฟนเขา ไม่ได้เป็นเจ้าของเขา แกเป็นลูกสาวเพื่อน เป็นเหมือนหลานสาวเขา”
“เรื่องนั้นฉันรู้ แต่แกคือฉันเพิ่งรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือเจ้าของเหลียนฮวา” น้ำเสียงเศร้า ๆ บอกเล่าให้เพื่อนฟัง ฉันเจ็บตรงนี้ ตรงที่เขาเอาของของคนอื่นมาให้ฉันแล้วหลอกให้ฉันรักเหลียนฮวาจนหมดใจ
“ใจร้ายจัง ทำไมคุณเตถึงได้ใจร้ายแบบนี้” พะแพงยื่นมือมาแตะที่ไหล่เบา ๆ มืออีกข้างของพะแพงกำหมัดทุบลงที่โต๊ะ
ใช่ ฉันก็คิดว่าคุณเตใจร้าย
ฉันคิดว่าฉันคงรู้สึกดีกว่านี้ถ้าคุณเตบอกว่าฝากเลี้ยงแมวคนรู้จักหน่อย เขาไม่ควรบอกว่าเหลียนฮวาคือของขวัญ นี่เขาเรียบเรียงคำพูดไม่เป็นหรือพูดไปงั้นเพราะคิดว่าฉันเป็นเด็กไม่สนอะไร
ฉันรู้ รู้ดีว่าคุณเตไม่เคยให้ความหวัง ทุกอย่างเป็นฉันที่รู้สึกไปเอง แต่ฉันถามหน่อยว่าคุณเตผิดไหมที่บอกว่าเหลียนฮวาคือของขวัญให้ฉัน ฉันรักเหลียนฮวาไปแล้ว แต่ก็ไม่กล้าเข้าใกล้เหลียนฮวาเพราะเกรงใจแฟนคุณเต
ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วต่อไปฉันควรจะทำยังไง ฉันควรจัดการความรู้สึกยังไง แล้วต้องทำตัวแบบไหนเวลาที่เจอเหลียนฮวา เป็นแบบนี้แล้วฉันไม่อยากจะกลับบ้านเลย ไม่อยากเผชิญหน้ากับปัญหา ไม่อยากงอแงให้ดูเป็นเด็กเอาแต่ใจในสายตาของคุณเต
ทว่าบางครั้งอาจจะถึงเวลาที่ฉันเลิกหลอกตัวเองและเปิดใจยอมรับความจริงที่แกล้งไม่รับรู้
- ผู้เขียน
