รอยประหลาด

658 คำ

“เอ๋ นี่เราตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอ!” ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นด้วยความตกใจเมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงพอดี ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะนอนได้นานขนาดนี้ “แล้วพี่คินทำไมไม่เข้ามาปลุกเรานะ สายขนาดนี้แล้วแม่กับยัยแคทต้องบ่นแน่เลย” เพราะบอกแม่กับเพื่อนรักว่าจะพากันกลับไปให้ทันมื้อเช้า แต่เหมือนจะไม่ทันทั้งมื้อเช้าและมื้อเที่ยงแล้วล่ะ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “น้องไอตื่นหรือยังคะ” เสียงทุ้มของผู้เป็นพี่ดังขึ้นขณะที่เท้าเรียวแตะพื้นพอดี แต่ยังไม่ทันที่เจ้าตัวจะได้ขานรับใบหน้าหวานก็เหยเกด้วยความเจ็บปวด มือเรียวกุมหน้าท้องตัวเองไว้แน่นขณะที่ดวงตาคู่สวยมองสองขาสั่นระริก “ปะ ปวดตัวจังเลย...” ก๊อก ก๊อก ก๊อก “น้องไอ พี่เข้าไปได้ไหมคะ เป็นอะไรหรือเปล่าสายมากแล้วนะ” ผู้เป็นพี่เคาะประตูรัว ๆ เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับของน้องสาว ตั้งแต่เช้าแล้วที่อคินมาเคาะประตู

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม