ขอรักได้ไหมคุณพี่เลี้ยง 14
ตอนเช้าในวันหยุด ฉันรู้สึกตัวตื่นพร้อมกับ ๆ คนตัวเล็กที่รัดแขนฉันไว้แน่นขึ้น เติร์ดตื่นนอนก่อนแล้วและกำลังซุกหน้ากับต้นแขนฉัน ส่วนที่พื้นนั้นไม่มีคุณนิธิสแล้วมีเพียงหมอนใบใหญ่ที่ถูกยกขึ้นมาวางบนเตียง
“ตื่นนานหรือยัง?” เอ่ยถามคนตัวเล็ก
“ครับ”
“งั้นพี่อ้ายล้างหน้าแปรงฟันก่อนแล้วจะพาเติร์ดไปล้างหน้าแปรงฟัน”
“ครับ”
อาศัยความรวดเร็วในการทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็พาเติร์ดกลับไปที่ห้องนอนของเจ้าตัว คนตัวเล็กนั้นช่างฉลาดรู้หน้าที่ของตัวเอง ระหว่างที่รอเติร์ดอาบน้ำฉันก็เดินไปเปิดผ้าม่านในห้องนอนเติร์ดเพื่อที่ภายในห้องนอนจะได้รับแสงสว่างรวมถึงเปิดหน้าต่างรับลมเย็น ๆ ในตอนเช้าด้วย จากนั้นก็เดินไปดูกระเป๋าสะพายว่ามีการบ้านไหม ถ้ามีกินมื้อเช้าเสร็จจะได้ให้เติร์ดทำเลย
“พี่เติร์ดเสร็จแล้วครับ” เด็กชายตัวน้อยออกจากห้องน้ำด้วยสภาพที่ฉันคุ้นชิน นั่นค
