ยังไม่ได้ยินคำตอบจากเขาเลยด้วยซ้ำ..ว่าจะตอบผู้หญิงคนนั้นยังไงเรื่องที่ขอไปค้างด้วยที่สระบุรี แต่ประตูลิฟต์ก็ได้เปิดออกเสียก่อน ถ้ายังอยู่ตรงนั้นคงน่าสมเพชตัวเองมาก น้ำอิงก็เลยเดินออกมาปล่อยให้พวกเขาคุยกันต่อ เพราะถ้าเธออยู่ตรงนั้นเขาคงไม่กล้าคุยกับคนรัก
ใกล้บ่ายโมงของวันเดียวกัน..
หญิงสาวทานข้าวเสร็จก็กลับเข้าบริษัท เธอไม่ได้ทานข้าวในโรงอาหาร เพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตาของคนอื่น
กลับมาถึงน้ำอิงก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงาน เพราะเธอไม่มีเพื่อนที่ไหนที่จะแวะคุยด้วย เข้าไปถึงก็เห็นเอกสารวางอยู่บนโต๊ะทำงาน
พอเปิดดูก็รู้ว่ามันคือโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่เขาให้เธอทำเมื่อเช้านี้ ..คงไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับโครงการนั้นมากเลยสินะ ถึงได้เอางานนี้กลับมาให้เราทำ
แต่มีเหรอที่คนแบบน้ำอิงจะหยุด เพราะโครงการนั้นมันเป็นโครงการเดียวที่สามารถทำให้เขาตาสว่างได้ ว่าคนที่เขารักนักรักหนา กำลังทำอะไรอยู่
หญ
