บท 12 เสียใจจนเผลอตัว (2)

2098 คำ

เวลา 21.45 น. @คลับในเมืองทบิลิซิ ประเทศจอร์เจีย “อารมณ์ไหนของคุณ อยู่ๆชวนมาร้านเหล้าทั้งๆที่ตัวเองก็ดื่มไม่ได้” ผู้พันกานต์เอ่ยถามเขมจิราอย่างไม่เข้าใจอารมณ์ของว่าที่คุณแม่ เมื่ออยู่ๆหลังรับประทานอาหารเย็นเสร็จ เธอก็ชวนเขามานั่งร้านเหล้าแล้วบอกว่าอยากสัมผัสบรรยากาศทิ้งทวนก่อนจะไม่ได้เจออีกหลายเดือน “ก็บอกไปแล้วไง ว่าอยากสัมผัสบรรยากาศนั่งในร้านเหล้าฟังดนตรีสด คุณจะสั่งเครื่องดื่มอะไรมั้ย นี่ให้ฉันแนะนำเปล่า” เขมจิราเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับเสนอตัวจะแนะนำเครื่องดื่มให้ “คอเหล้าเหรอคุณ” “ก็พอตัว ฉันทำงานแบบนี้การดื่มเป็นเรื่องธรรมดามาก นี่ถ้าไม่ติดว่ามีตัวเล็กในท้องนะ จะดวลเหล้ากับคุณไปแล้ว” “หึ” “ว่าไง ให้ฉันแนะนำเครื่องดื่มให้มั้ย” “อืมม เอาสิ” “เมาอย่าโทษกันนะ” “หึ อยากเมาอยู่พอดี” “จัดไป” เขมจิรายกมือขึ้นเรียกพนักงานของร้านเพื่อสั่งเครื่องดื่มให้ผู้พันหนุ่มและตัวเอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม