“กลับมาแล้วค่า” รู้ไหมว่าเวลาที่เรารู้สึกแย่ แต่ต้องทำเป็นสดใสร่าเริงเพื่อให้คนที่เรารักสบายใจมันรู้สึกอึดอัดมาก อยากร้องไห้ อยากงอแงกับพ่อแม่เหมือนตอนเป็นเด็กก็ทำไม่ได้เพราะเหตุผลที่ร้องไห้มันเล่าไม่ได้น่ะสิ ฉันก็เลยต้องหนีไปอยู่คอนโด อยู่คอนโดจะร้องไห้เท่าไหร่ก็ได้
“ลูกสาวสุดที่รักกลับมาแล้วนะจีน” พ่อที่กำลังอ่านเอกสารตะโกนเรียกแม่
“เรามีลูกด้วยเหรอพี่คีย์” แม่จีนเดินมาพร้อมขนมจีนน้ำยาปู แม่ฉันเป็นสายเฮี้ยว รอยสักแม่เต็มตัวเลยนะ พอฉันเริ่มเข้าช่วงวัยรุ่นพ่อก็บอกว่าอย่าสักแบบแม่นะลูก แม่เองก็บอกว่าไม่สักนะคะลูก กังวลว่าลูกสาวจะสักทั้งที่ตัวเองเปิดร้านสักเป็นงานอดิเรก บางทีฉันก็ไม่เข้าใจความต้องการของแม่นะ
“อ้าว สงสัยซนเข้าผิดบ้าน”
“มานี่เลยมาให้แม่กอดซะดี ๆ” แม่วางขนมจีนน้ำยาปูไว้ที่โต๊ะแล้วอ้าแขนรอให้ฉันเดินเข้าไปหา
“คิดถึงซนไหม” กอดแม่ชื่นใจมาก อะไรจะดีเท่ามีคนให้อ้อน
“คิดถึงสิ ก็
