หลายวันต่อมา -----
“ อือออออ “ หวานส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ เมื่อเธอเริ่มรู้สึกตัวเธอค่อย ๆ ปรือตาขึ้นอย่างยากลำบากก่อนจะมองเห็นเพดานสีขาวโพล้นพร้อมกับกลิ่นยาในโรงพยาบาลซึ่งทำให้เธอรู้ทันทีว่าตอนนี้เธอนั้นอยู่ในโรงพยาบาลหวานมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครอยู่เลยสักคนเธอจึงเอื้อมมือหวังจะหยิบน้ำแต่ก็พลาดทำแก้วน้ำตกแตกกระจาย
เพล้ง!!!!
แกร๊ก ---
" อีหวาน ! " แทนเปิดประตูเข้ามาด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงดังจากห้องของหวาน
" มึงเป็นอะไร ? "
" ฉันแค่หิวน้ำแต่ดันทำแก้วตก " หวานตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเนื่องจากเธอนั้นพึ่งฟื้นหลังจากหลับไปสามวันแถมคอยังแห้งเพราะไม่ได้ดื่มน้ำเป็นเวลานาน
" เดี๋ยวกูเก็บเศษแก้วให้ " หวานพยักหน้าเข้าใจแทนจึงเดินไปอีกฝั่งเพื่อเก็บเศษแก้วที่หวานทำตกเมื่อสักครู่
" อีแทนฉันหลับไปนานไหม? "
" สามวัน "
" แล้วแก รู้ได้ไงว่าฉันอยู่โรงพยาบาล ? "
" รู้จากเฮีย "
" อือ "
" แล้วลิน
