EP 25
"เอาสิ ถ้าฉันไม่ยอมขอโทษนายจะทำอะไร?"
"...ท้าทายฉันหรอ"
"เชิญเลย อยากตบอยากต่อยฉันก็เชิญฉันมันผิดในสายตานายอยู่แล้วนิ.." พิมเสนสะบัดข้อมือออก ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว เธอกำลังควบคุมตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้..
"ไสหัวออกไป.." พระรามเค้นเสียงรอดไรฟัน..
"...." พิมเสนเพียงช้อนตามองใบหน้าสะใจของแพมที่ยืนอยู่ด้านหลังพระราม ก่อนจะละสายตากลับมามองที่ใบหน้าคนใจร้าย ร่างเล็กค่อยๆเดินพ้นออกมาจากขอบประตูช้าๆ พร้อมนํ้าตาที่หยดแหมะลงพื้น..
แสงแดดอ่อนๆยามสายที่สาดส่องเข้ามาในห้องไม่กว้างนัก กระทบเปลือกตาคู่สวยยูริเปิดเปลือกตาขึ้น มือบางงัวเงียสีเข้าที่ดวงตา ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกา..
'10.30 AM.'
"เชี้ย.." เธอลุกผลุนผลันจากเตียงแล้วเดินมุ้งหน้ามาทำธุระส่วนตัวในห้องนํ้าแต่สายตาดันพบเข้ากับโพสอิสที่ติดไว้หน้าทีวี
'รถเราเดี๋ยวพี่ให้คนไปเอาที่ผับมาส่งคอนโดให้ ตื่นมาพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ไปส่งที่มอ อย่าเบี้ย
