EP 12 "...แล้วฉันทำอะไรได้บ้าง" ร่างเล็กทรุดตัวลงบนพื้น ร่างกายอ่อนปวกเปียก เธออยากให้ความจริงที่รับรู้ในตอนนี้เป็นฉากในความฝัน "ฮึก..ฮือออ" "กุมความลับของฉันให้มิดไง สิ่งที่เธอต้องทำ" "...." พิมเสนนิ่งเงียบ มีเพียงเสียงสะอึกสะอื้นรํ่าให้ มือบางยกขึ้นปาดนํ้าตาเป็นระยะๆ พระรามเห็นเธอนิ่งเงียบ ชายหนุ่มจึงกดเปิดคลิปที่เขายังไม่ลบออกมาขู่เธอ เขาย่อตัวลงแล้วยื่นหน้าจอโทรศัพท์ไปตรงใบหน้าหวานที่ก้มหน้าก้มตาเสียใจ.. 'พั้บๆๆๆๆ อ๊ะๆ..อื้อ!' "น นายยังไม่ลบคลิปออกอีกเหรอ.." ใบหน้าเปื้อนคราบนํ้าตาซีดเผือก ริมฝีปากสั่นเทา อับอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี "ใช่ อนาคตเธอแลกกับความลับของฉัน เธอเริ่มฉันเริ่ม ถ้าเธอเงียบฉันก็จะเงียบ" "..." มือบางเสยผมขึ้นลวกๆ ต่อไปนี้ชีวิตเธอคงไม่เป็นอิสระต่อไป.. "ว่าไง?" "...ชีวิตเพื่อนฉันที่ตายไป มันจะตายไปพร้อมกับความเจ็บปวดแบบนั้นจริงๆหรอ นายไม่คิดจะสำนึก หรือข