“ลามปามละ” ไอ้กัลป์ว่าก่อนจะยกเท้าถีบหน้าแข้งผมใต้โต๊ะหนึ่งที เหอะ อิจฉาผมล่ะสิ ของมันก็แค่แฟน แต่ของผมเมียโว้ย! เข้าใจปะ มอ เอีย เมีย!
“จะไปไหนก็ไปเลยมึงอะ” มันพูดต่อ แต่มีเหรอที่ผมจะยี่หระกับวาจาหมาๆ ของมัน พอดีผมหน้าด้านเกินพอที่จะนั่งอยู่ ใครจะทำไม?
“กูไม่ไป”
“งั้นกูกับเวย์จะไปเอง”
“ถ้าพวกมึงไป กูจะไปด้วย”
“- -” ไอ้กัลป์ถอนหายใจยาวเพราะรำคาญผม แต่ก็ช่างหัวมันสิ ก็ผมห่วงไอ้เวย์ไง ขืนให้อยู่กันสองต่อสองจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้!
“ถามจริง... มึงชอบแฟนกูปะเนี่ย” มันพูดออกมาอย่างไม่อายปาก ทำเอาผมชะงักและหัวเราะลั่น แม่งคิดไปได้ไงว่าผมชอบไอ้เวย์! ไอ้เวย์ต่างหากที่ชอบผม ที่คบมันก็แค่ประชด เพื่อเรียกร้องความสนใจจากผมเท่านั้นแหละ ช่างไม่รู้ตัวเองเอาซะเลยนะ ไอ้โง่!
“เพ้อเจ้อละ ไอ้คุณพี่กัลป์”
“งั้นชอบกู?” มันเลิกคิ้วสูง
เหอะ ถึงกูจะสวยเหมือนผู้หญิงแต่กูก็ไม่ได้พิศวาสแท่งไฟกะจ้อยร่อยตร
