Chapter 7

1510 คำ

"งั้นกูกลับไปหาเมียดีกว่า ป่านนี้ร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วมั่ง" พูดจบผมก็ยกเหล้าขึ้นดื่มอีกรอบจนหมดแก้ว แล้วก็หันไปสั่งลูกน้อง "เยลไปส่งคุณมิ้ลที  จัดการด้วยฉันไม่ต้องการให้เธอมายุ่งกับฉันอีก" พูดจบก็ลุกเดินออกไป ก่อนที่ไอ้พวกเพื่อนๆจะตะโกนตามหลังมา "ดีไปให้ตลอดนะเว้ยมึง ดีแตกเมียหนีหายแน่มึง ฮ่าๆๆ" ไอ้พวกเหี้ยเอ้ย แม่ง ฝากไว้ก่อนเถอะเดี๋ยวค่อยมาเอาคืน @คฤหาสน์Off ผมกลับมาถึงบ้านประมาณเกือบ4ทุ่ม เดินตรงเข้าไปในบ้าน แต่เงียบเชียบสักพักแม่บ้านเดินออกมา "คุณหนูกลับมาแล้วเหรอคะ" ป้านมนั้นแหละ " เจ้านางมีไหน" ผมเอ่ยถามออกไป " ตั้งแต่กลับมาตอนเย็นยังไม่ยอมออกจากห้องเลยค่ะ ข้าวก็ไม่ทานไม่รู้เป็นยังไงบ้าง" ป้านมพูดจบผมก็วิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที ก๊อกๆๆ "เจ้านางๆ เปิดประตูให้พี่หน่อยนะ" เงียบ.. "เจ้านาง หนูเป็นอะไรหรือเปล่า" ก๊อกๆๆ เงียบ.... " ป้านมๆๆ เอากุญแจสำรองห้องเจ้านางมาที" ผมตะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม