"ใครอยู่ข้างนอก มาไล่ผู้ชายคนนี้ออกจากบ้านไป เดี๋ยวนี้"
ผมยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น อารมณ์หน่วงเจ็บสุดๆ นี่ถึงขนาดให้คนมาไล่เลยเหรอ ทำไมผู้หญิงท้องมันเปลี่ยนนิสัยได้ขนาดนี้วะเนี้ย
"เจ้านางใจเย็นๆก่อนนะคะ พี่ขอโทษเรามาคุยกันดีๆนะ"
ผมพยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่มนวล พยายามใจเย็นเพราะอารมณ์เจ้านางตอนนี้หน้าตาโมโหสุดๆ เอาเมียที่ใจเย็นดังมหาสมุทรคืนมานะ
"ออกไป เจ้านางเกลียดคุณ ออกไป"
ไม่พูดเปล่าหยิบข้าวของมาปาใส่ผม ผมก็ทำได้แค่ปัดป้องออกไป ไม่ตอบโต้อะไร
" เจ้านางหยุด พี่บอกให้หยุด"
ได้ผล เจ้านางในตอนนี้กำลังหายใจหอบหยุดการปาของใส่ผมเรียบร้อย หันไปมองหน้าพี่ชายอย่างเอาเรื่อง
"ไล่เขาออกไป"
โอยย อะไรวะคำก็ไล่ สองคำก็ไล่ แม่งเอ้ยยย
"พี่จะคุยกับเขา เราขึ้นห้องไปก่อน"
พี่ชายเธอพยายามพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนลง แต่เจ้านางที่อยู่ในอารมณ์คนท้องในตอนนี้ไม่ฟังใครทั้งนั้น
"ไม่ ไม่ต้องคุย ไล่ออกไป"
พ
