หนังบนทีวีจอกว้างยังคงฉายวนไป โดยที่เราสองคนก็ตั้งใจจดจ่อกับเนื้อเรื่องของมันเช่นกัน
รอบห้องมืดสลัวมีเพียงแค่แสงสว่างจากจอสี่เหลี่ยมตรงหน้า ที่สาดส่องเข้ามาให้ฉันเห็นว่าเราสองคนกำลังนอนอยู่บนโซฟาเบด ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ บรรยากาศเย็นชุ่มฉ่ำ แถมยังมีเสียงฝนพรำอยู่อีกต่างหาก
มันควรเป็นบรรยากาศที่โรแมนติก แต่ฉันกลับรู้สึกอึมครึมไม่ต่างจากสภาพอากาศด้านนอกเลยสักนิดเดียว
“หนังไม่สนุกหรอ” เขาหันมาถาม
“สนุกค่ะ” ฉันตอบกลับเสียงเรียบ พลางกระชับผ้าห่มผืนบางในมือมาปิดไว้ครึ่งหน้า
“แล้วทำไมนั่งหน้าบึ้งขนาดนั้นล่ะคะ คิ้วยังขมวดเข้าหากันอีก”
พี่ทัพยื่นมือมาแตะที่หว่างกลางหน้าผาก ก่อนจะดึงฉันเข้าไปหนุนนอนบนเรียวแขนแกร่ง กอดรัดเอวฉันให้ขยับเข้าไปใกล้ จนใบหน้าเราสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ
ฉันส่ายหน้าอย่างไม่คิดถามต่อ ทำท่าจะผลักออก แต่ก็ถูกเขาขืนร่างไว้อยู่ดี
“จีนจะดูหนังค่ะพี่ทัพ”
“คิดมากเรื่องเธอหรอ”
“จีน
