10

1451 คำ

“พริกหวานเป็นของพี่เถอะนะ น่ารักน่าใคร่เหลือเกิน” แทนคุณพูดหอบชิดอกอวบอิ่ม อารมณ์กระเจิดกระเจิง “ไม่...ปล่อยเดี๋ยวนี้” พนิดาพยายามสะบัดร่างหนีแต่ไม่สำเร็จ แทนคุณมองร่างนวลเนียนด้วยสายตาลุ่มหลง เขาลากไล้ตวัดลิ้นอุ่นหนาลามเลียไปทั่วเรือนร่างไม่เว้นแม้แต่ตารางนิ้วเดียว รสชาติความหอมหวานที่เขาได้สัมผัสดูดดึงทำให้ความรุ่มร้อนในกายยากจะดับลงได้ ริมฝีปากหยักหนาค้นพบดอกไม้งามช่อสวยที่เขาอยากเห็นจับจิต  “อย่า...” พนิดาผลักไสเขาด้วยความตกใจ แต่แรงอันน้อยนิดกลับแทบไม่ทำให้เขาขยับเขยื้อนได้เลย ริมฝีปาหยักหนาก้มลงตวัดเชยชิมยอดเกสรช่อสวย ร่างอรชรสะดุ้งหยัดกายเข้าหาอย่างกระสัน มือหนากอบกุมขยำสะโพกผายงอนงามหนักหน่วง เพื่อยึดไม่ให้คนใต้ร่างที่กำลังครวญครางกระเส่าแทบขาดใจหนีหายเขาไปไหนได้ “คุณหนูขา... คุณหนูเสร็จหรือยังคะ” ปิ่นปักร้องเรียกหญิงสาวมาแต่ไกล เพราะเห็นว่าพนิดาเปลี่ยนชุดนานแล้ว แต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม