“คุณเซบ…” ปอไหมตั้งใจจะหยุดอีกฝ่าย แต่กลับส่งเสียงครวญครางออกมาแทน
“ผมคิดถึงคุณไหม คุณคงเห็นแล้วว่าร่างกายผมมันโหยหาคุณมากแค่ไหน” ชายหนุ่มพูดเสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความปรารถนาที่มีต่อเธอ
“คุณจะทำอะไรคะ เดี๋ยวลูกตื่น” ปอไหมกระซิบด้วยความกังวล ร่างกายเริ่มทรยศตัวเองเพราะต้องการเขาเช่นกัน เธออยากให้เขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอ… ห้าปีที่ผ่านมานั้นมันทรมานมาก เพราะทุก ๆ คืนเธอต้องนอนคนเดียวโดยไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง
ทันใดนั้นสายฟ้าก็อุ้มปอไหมขึ้นแนบอกแล้วรีบเดินไปยังห้องน้ำ ปอไหมไม่พูดหรือทำอะไรเพื่อหยุดเขาอีก หลังจากล็อกประตูแล้ว ชายหนุ่มวางเธอลงบนเคาน์เตอร์และรีบถอดชุดนอนของเธอออกอย่างรวดเร็ว กว่าเธอจะรู้ตัว กางเกงชั้นในและชุดนอนก็ถูกถอดออกไปหมดแล้ว พร้อมทั้งมีสายตาเร่าร้อนมองมาอย่างไม่ปิดบัง
“สวยเหมือนเดิมเลยเบบี๋” สายฟ้ากระซิบขณะมองร่างเปลือยเปล่าของปอไหมอย่างหิวกระหาย ความต้องการฉายชัดในแววตา เพ
