หลังเลิกงาน ปอไหมต้องตกใจเมื่อเห็นคนที่เดินตามหลังสายฟ้ามาติด ๆ เช่นเดียวกับสกายที่เรียกปะป๊าอย่างตื่นเต้น แต่แล้วก็เริ่มอายเมื่อเห็นคนแปลกหน้าหลายคนมากับเขาด้วย คนทั้งสามต่างจ้องมองเด็กชายซึ่งกำลังก้มหน้าอยู่
“ปะป๊า…”
“สวัสดีครับน้องปลื้ม สบายดีไหมครับ” สายฟ้าถามอย่างอ่อนโยนขณะจับใบหน้าเด็กชาย
“ผมสบายดีครับปะป๊า…” เด็กชายตอบเสียงเบา มองดูผู้มาใหม่ด้วยความประหม่า ปอไหมก็เช่นกัน เธอกังวลเป็นอย่างมากเกี่ยวกับการมาถึงอย่างกะทันหันของครอบครัวศศิวัตรเกียรติกุล แม้จะรู้ว่าต้องมีวันนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้
“ป๊าอยากให้น้องปลื้มรู้จักใครบางคนเอาไว้นะครับ พวกเขาเป็นครอบครัวของป๊าครับ”
“ปะป๊า…” เด็กชายกระซิบอย่างกังวลใจ พลางซบหน้าลงกับอกพ่อ
“ไม่เป็นไรนะครับ พวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกับเรา พวกเขาอยากเจอน้องปลื้มนะ”
“น้องปลื้มครับ ไม่เป็นไรนะ พวกเขาเป็นครอบครัวของปะป๊าครับ” ปอไหมช่วยพูด
เด
