ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาในร้านกาแฟ รอยยิ้มผุดขึ้นริมฝีปากเมื่อสายตาเขามองเห็นเมลดายืนอยู่ตรงโต๊ะลูกค้าและรอจนเธอรับออร์เดอร์เสร็จ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอ
“ขออเมริกาโน่ร้อนแก้วหนึ่งครับ”
“คุณธีร์ คุณกลับมาแล้วเหรอคะ”
“เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”
ธีร์วัฒน์มองดูภายในร้านที่ตอนนี้มีลูกค้าอยู่ประปราย เขาเดินมาหย่อนตัวลงนั่งลงบนเก้าอี้ที่โต๊ะตรงมุมหน้าต่างกระจกที่เขานั่งบ่อยๆ รอจนเมลดายกกาแฟมาให้
“คุณนั่งลงก่อนสิ ผมอยากคุยด้วย”
“แต่มันในเวลางาน แล้วดาก็รู้สึกเขินๆ ด้วย”
“นั่งลงเถอะครับ”
ธีร์วัฒน์เหลือบสายตามองดูเธอที่ชำเลืองมองพนักงานในร้านที่แต่ละคนก็หันมามองทางเขาและเธอ เมลดาหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้ที่อยู่ตรงกันข้ามกับเขา
“ตอนเย็นคุณรอกลับพร้อมผมนะ”
“โอเคค่ะ”
“งั้นดาไปทำงานต่อนะ”
“เดี๋ยวสิคุณ นั่งอยู่เป็นเพื่อนผมสักครู่หนึ่งก่อน ตอนนี้ลูกค้าก็ไม่ค่อยมีด้วย”
ธีร์วัฒน์อมยิ้มเมื่อมองดูท่าทางเกร็
