เสียงกดชักโครกดังขึ้นหลังเทียร์รดาโกร่งคออ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุง อาหารที่ทานอย่างเอร็ดอร่อยเข้าไปก่อนหน้านี้ออกมาหมดไม่มีเหลือเลย
“แค่กินเยอะนิดเดียวเอง ทำไมต้องอ้วกออกมาด้วยนะ”
เทียร์รดาพ่นลมหายใจแล้วเผลอลอบมองบนอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะรีบล้างปากล้างคอ ทว่าหางตาดันไปสะดุดกับบางอย่างก่อนเดินออกจากห้องน้ำพอดี
ฉับพลันเรียวคิ้วสวยก็ขมวดมุ่น เมื่อหันไปเห็นรอยเลือดบนกำแพงที่ยังดูสดใหม่ เหมือนเพิ่งจะมีใครสักคนระบายอารมณ์ลงมา
“เลือดเหรอ” เรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันแน่น ฉับพลันใบหน้าของใครบางคนก็แวบเข้ามาในหัวทันที
คียติณณ์..
รอยเลือดบนกำแพงห้องน้ำถูกเก็บไว้เป็นคำถามในใจ พอเทียร์รดาจะเดินออกไปออกสูดบรรยากาศในยามเช้าด้านนอก กลิ่นไม่พึงประสงค์บางอย่างก็ลอยมาแตะปลายจมูก
กลิ่นควันบุหรี่ส่งผลให้คนตัวเล็กชะงักฝีเท้าลง ก่อนจะยกมือขึ้นกอดอก มองเจ้าของร่างสูงที่ยืนหันหลังพ่นควันสีเทาอยู่
“พี่ติณณ์สูบบ
