ไร้ความปรานี

1040 คำ

ระหว่างทางที่อยู่บนรถ เทียนหอมเงียบมากไม่กล้าที่จะพูดอะไรไปมาก คิดถึงคำที่เพื่อนบอกหากเป็นแบบนั้นเธอก็คงไม่รบกวนพี่ภพให้มาส่งแน่ "เป็นอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง พลางหันมามองเด็กที่นั่งข้างอยู่อย่างนั้น "เปล่าค่ะ" "แต่พี่เห็นเราเงียบตั้งแต่ขึ้นรถแล้วนะ" เขาพยายามชวนเธอคุย ทว่าเทียนหอมดูเหมือนจะระวังตัวมาก กลัวคนอื่นจะนินทา สุดท้ายก็ต้องตอบคำถามพี่เขา "ก็วันนี้เทียนดื่มไปสองแก้วรู้สึกมึน ๆ เลยไม่ค่อยอยากพูด" "งั้น ก็นั่งพักเถอะ ง่วงก็หลับถึงแล้วพี่จะปลุก" เขาพูดแล้วหันมายิ้มจากนั้นก็จดจ้องมองทางต่อ ส่วนเทียนหอมเธอยิ้มตอบเล็กน้อย แล้วค่อย ๆ เอาหัวพิงลงที่เบาะรู้สึกว่ามันมึนหัวจริงๆ รถของเพียงภพขับเข้ามาจอดที่ลานจอดของคอนโด เมื่อจอดสนิทก็หันมามองใบหน้าหวานของสาวน้อยข้างๆ เขาอมยิ้มอยู่เล็กน้อยจากนั้นก็เรียกคนที่นั่งหลับเบาๆ "เทียน ถึงแล้ว" ร่างเล็กงัวเงียลืมตาตื่น เม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม