ฝากรักที่บ้านไร่ 9
1030 คำ
แสงแดดของเช้าวันใหม่ที่ลอดผ่านรอยแยกเข้ามากระทบเปลือกตาของร่างบางในชุดสีขาวสะอาดตาที่ยังคงหลับสนิทอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ พร้อมกับสายลมเย็นๆก็พัดเข้ามาทางช่องหน้าต่างช่วยขับกล่อมให้หญิงสาวยิ่งหลับสบายขึ้น แต่เมื่อเวลาเริ่มสายขึ้นแดดก็ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆด้วยเช่นกัน นั่นทำให้เปลือกตาบางๆค่อยๆขยับปรับสายตาก่อนจะลืมตาขึ้นมา เมื่อตั้งสติได้ก็รีบสำรวจตัวเองที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวสะอาดตาที่ยาวจนถึงข้อเท้าสวมอยู่บนตัว
" นี่ฉันอยู่ในสภาพนี้ได้ยังไงเนี่ย " ถามตัวเองด้วยความฉงนใจ
" ตื่นแล้วหรอคะ " ก่อนจะตกใจป้าคนหนึ่งที่เปิดประตูห้องเข้ามาแล้วถามขึ้น
" ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง " ฉันถามกลับ
" นายของป้าไปรับคุณมาเมื่อคืนไงคะ แต่คุณคงเพลียจนเผลอหลับไป นายเลยพาคุณมานอนที่ห้องนี้แล้วให้ป้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คุณค่ะ " ป้าแกอธิบายอย่างลื่นไหล ซึ่งภาพเหตุการณ์ต่างๆเมื่อวานก็เริ่มไหลย้อนกลับมาอีกครั้งรวมทั้งภาพที่ปฐพีเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่ด้วย ทำให้น้ำตาเม็ดใสค่อยๆไหลกลิ้งผ่านหางตาลงมาอีกครั้ง
" ป้าเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันใช่ไหม " ถามย้ำอีกครั้งให้แน่ใจ เมื่อเห็นคนสูงวัยพยักหน้ารับก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที
" อ่อ นายให้ป้าขึ้นมาดูว่าคุณตื่นหรือยัง ถ้าตื่นแล้วให้บอกคุณว่า รีบอาบน้ำแต่งตัวนายจะพาคุณไปโรงแรมค่ะ " ป้าแม่บ้านบอกถึงเรื่องที่ตัวเองต้องขึ้นมาห้องนี้ทันที
" โรงแรม? " ฉันขมวดคิ้วมองทันที
" ใช่ค่ะ เสื้อผ้าคุณป้าวางไว้ที่มุมชั้นวางผ้าในห้องน้ำนะคะ ป้าขอตัวก่อน " ฉันมองหน้าคนที่พูดจบแล้วก็จะเดินออกจากไป
" เดี๋ยวสิ ป้าชื่ออะไรนะคะ " ฉันถามถึงชื่อป้าแกอีกครั้ง
" ป้าชื่อป้าใจค่ะ เป็นแม่บ้านของบ้านหลังนี้ " แนะนำตัวเสร็จป้าแกก็เดินออกไปทันที
" ใครจะอยากไปโรงแรมกับคนแปลกหน้ากัน " คิดเสร็จหญิงสาวก็ไม่ขยับตัวไปไหนทันที
20 นาทีต่อมา ชายหนุ่มเจ้าของโรงแรมนั่งจิบกาแฟแก้วแล้วแก้วเล่าแต่หญิงสาวคนที่เขารอก็ยังไม่ลงมาซักที ซึ่งความอดทนของชายหนุ่มก็ค่อยๆลดลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งร่างสูงลุกขึ้นยืนแล้วย่างสามขุมขึ้นมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องพักรับรองแขกที่เขาพาร่างบางมาส่งเมื่อคืนก่อนจะรัวเคาะประตูไม่ยั้ง
" คุณ ทำบ้าอะไรอยู่ เปิดประตู ผมบอกให้เปิดประตูก่อนที่ผมจะพังมันเข้าไปลากคุณออกมานะ เปิดประตูสิวะ " ชายหนุ่มทั้งเคาะทั้งเรียกอย่างเดือดดาลแต่หญิงสาวก็ไม่มีทีท่ามาเปิดให้เขาเลยซักนิด เขาจึงตัดสินใจกระแทกประตูเข้าไปทันทีแต่ก็เพียงเตียงนอนที่ว่างเปล่าไม่มีเงาเงาของอีกคนที่ทำให้เขาโมโหเลยซักนิด ชายหนุ่มจึงมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำที่ปิดอยู่ทันที
กอหญ้าที่ไม่รู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว หญิงสาวยังคงนั่งแช่น้ำอยู่ในอ่างอย่างสงบนิ่งคงมีแต่สายน้ำนี่แหละมั้งที่ทำให้เธอรู้สึกสบายใจ
" ป่านนี้ตานั่นคงไปถึงโรงแรมอะไรนั่นแล้วมั้ง คนบ้าอะไรนึกแต่จะพาผู้หญิงไปโรงแรม ใครไปด้วยก็บ้าแล้ว " พึมพำกับตัวเองโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาพิฆาตมองเธออยู่ก่อนจะต้องตกใจกับความมุทะลุป่าเถื่อนของอีกคน
" เธอนั่นแหละจะเป็นคนบ้าคนนั้นที่ฉันจะลากเข้าโรงแรม " น้ำเสียงอำมหิตเปร่งขึ้นอยู่เหนือใบหน้าสวยก่อนที่มือหนาจะสอดเข้ามาอุ้มเธอออกจากอ่างอาบน้ำโดยไม่สนปี่สนขลุ่ยใดๆทั้งสิ้นว่าเธอโป๊อยู่หรือไม่
" กรี๊ดดดดด อะ...ไอ้คนบ้า ทำบ้าอะไรของคุณ หลับตาไปเลยนะ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้คนวิตถาร กรี๊ดดดดด " ทั้งเสียงกรี๊ดด่า ทั้งทุบ ทั้งปิดเนื้อตัวเองจนพัลวันไปหมด ทำให้จากอารมณ์โกรธก็เกิดความสนุกขึ้นบนใบหน้าของร่างสูงทันทีก่อนที่เขาจะจับร่างบางปล่อยไว้ใต้ฝักบัวแล้วเปิดน้ำใส่เธอ พร้อมกับกระแทกริมฝีปากหนาบดขยี้ลงบนริมฝีปากบางอย่างหมั่นเขี้ยว ไม่นานน้ำที่อุณหภูมิต่างกันก็ไหลออกมาจากตาสวยของอีกคน ชายหนุ่มจึงรีบผละออกจากอีกคนทันที
" รีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยซะ อย่าให้ผมต้องเดือดดาลอีก เพราะครั้งหน้าผมไม่ปล่อยคุณไว้แบบนี้แน่ " ร่างสูงว่าก่อนจะก้มลงมาใกล้ๆหญิงสาวอีกครั้ง " ถ้าเทียบความป่าเถื่อนแล้ว ผมป่าเถื่อนได้มากกว่าไอ้ดินอีก หึ!! " พูดจบร่างสูงก็เดินออกไปจัดการตัวเองที่ห้องของเขาอีกครั้งทันที
" กรี๊ดดดดดด ฮือๆๆๆๆ ไอ้โรคจิต ไอ้คนโรคจิต " ร่างบางทรุดลงร้องไห้อย่างสิ้นแรง น้ำตามากมายพรั่งพรูมาจนเธอแทบจะมองไม่เห็นสิ่งของตรงหน้า
10 นาทีต่อมากอหญ้าเดินลงมาด้านล่างด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ตาแดงก่ำ เดินเหมือนคนที่หมดอะไรตายอยากมายืนนิ่งอยู่ตรงหน้าของอีกคน ราชสีห์มองร่างบางทีอยู่ในชุดเดรสชมพูยาวเลยเข่าที่อยู่บนร่างของหญิงสาวอย่างชื่นชม แต่ใบหน้ากลับหมองเศร้าจนหน้าใจหาย เขาเดินนำออกไปขึ้นรถที่กองปราบขับมารออยู่หน้าบ้านทันที กอหญ้าเองก็เดินตามไปแบบไม่พูดอะไรทันทีเมื่อขึ้นรถได้เธอก็ทำเพียงออกห่างจากราชสีห์ให้มากที่สุดพร้อมกับมองออกไปด้านนอกรถอย่างเดียว ทำให้ความรู้สึกผิดเกิดขึ้นในใจกับชายหนุ่มแทน
- ผู้เขียน
