ฝากรักที่บ้านไร่ 2
698 คำ
" ใช่ค่ะคุณแม่...กอหญ้ารักพี่ดินรักมาตลอดไม่เคยมีใครถามความรู้สึกกอหญ้าเลย ทำไมคะ ทำไมพี่ปฏิเสธกอหญ้า แต่กลับตกลงยอมรับหมั้นพี่สาวกอหญ้าทั้งๆที่พี่ก็รู้ว่ากอหญ้ารู้สึกยังไงกับพี่ทำไมคะพี่ดิน พี่ทำแบบนี้ทำไมฮือๆๆๆๆๆ " ฉันตัดพ้อกับอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ทั้งน้ำตาก่อนจะถามปฐพีคนที่ฉันสารภาพว่าชอบเขาไปเมื่อสามวันก่อนอย่างไม่เข้าใจ
" กอหญ้าหยุดร้องไห้ก่อน พี่ยังไม่ตกลงอะไรเลยนะ " ต้นข้าวลุกจากที่นั่งเดินมาหาฉันก่อนจะบอกให้ฉันหยุดร้องไห้ " คุณพ่อคุณลุง ข้าวว่าเราคุยกันก่อนดีไหมคะ "
" ผมยืนยันครับคุณอาไม่ว่าจะคุยกันอีกกี่ครั้งคนที่ผมยอมหมั้นด้วยก็คือ เนตรพิชา เรืองฤทธา คนเดียวเท่านั้น ผมขอตัวนะครับ " เป็นการตัดบทสนทนาที่ทำฉันน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง
" พี่ดิน หุบปากไปก่อนได้ไหมคะ ข้าวไม่รู้นะว่าพี่ทำแบบนี้ทำไมแต่อย่าเล่นกับความรู้สึกกันแบบนี้ " ต้นข้าวพูดขึ้นนอย่างทนไม่ไหวก่อนจะตวาดใส่ปฐพีที่กำลังจะเดินหนีออกไปแต่แล้วยังไงล่ะต่อให้คนเป็นพี่ยังไม่ได้ตอบตกลงแต่ฉันเองก็รู้ว่าพี่สาวของตัวเองก็มีความรู้สึกบางอย่างให้กับปฐพีเหมือนกันเพียงแต่ต้นข้าวเก็บเงียบมันเอาไว้และยิ่งคนเป็นพี่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไงต้นข้าวก็ยิ่งปิดเงียบมากขึ้นกว่าเดิม
" เอาเป็นว่าเราไปคุยกันในบ้านดีกว่าไหมคะ แขกในงานเริ่มมองกันใหญ่แล้ว " คุณหญิงพรรณนิภาแม่ของปฐพีหันไปสะกิดแขนผู้เป็นสามี
" เอ่อ...ดิฉันว่าเอาไว้คุยกันวันหลังดีกว่าไหมคะ กอหญ้าหยุดร้องไห้ก่อนนะลูกวันนี้วันเกิดลูกๆนะ ฉันขอร้องนะคะคุณ ขอร้องนะคะทุกคน เราค่อยคุยกันอีกทีวันหลังนะตาดิน อาขอร้อง " คุณแม่มองหน้าฉันก่อนจะสำทับคำพูดของคุณป้าพร้อมกับมองหน้าทุกคน
" โอเคลุงไม่ได้เร่งรัดหรือบังคับอะไรหนูหรอกนะต้นข้าว ถ้าหนูไม่ได้ชอบตาดินลูกชายลุงน่ะ ส่วนนายคุยกับลูกให้เข้าใจก่อนเถอะ " คุณลุงอดุลย์มองหน้าฉันก่อนจะหันไปพูดกับพี่สาวและผู้เป็นพ่อ
" ผมยืนยันคำเดิมนะครับพ่อ แต่ตอนนี้ผมต้องขอตัวไปทำงานที่คลับต่อก่อนนะครับ สวัสดีครับคุณอา " ปฐพียังคงหันมาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและยื่นคำขาดเช่นเดิม
" เฮีย...เฮียไปทำงานเถอะ เดี๋ยวผมอยู่งานวันเกิดน้องๆต่อเอง " ฉันมองหน้าพี่ลมที่พยายามไล่พี่ชายตัวเองให้กลับไป ก่อนที่เรื่องมันจะแย่ไปมากกว่าเดิมกับคำพูดแสนเย็นชาของเขาปฐพีจึงยอมเดินออกไปทันที
" แม่ขอร้องนะลูกกอหญ้าหยุดร้องไห้ก่อนนะ วันนี้วันเกิดของพวกลูกนะ ส่วนเรื่องนี้ลืมเราค่อยคุยกันใหม่ " แม่ฉันลูบผมฉันก่อนจะขอให้เปลี่ยนเรื่องกลับมาโฟกัสที่งานวันเกิดของพวกเราต่อทุกคนจึงพยักหน้าเห็นด้วย แต่ฉันจะยิ้มได้ยังไงอีกละ
" คุณแม่คะ คุณจะยกเลิกงานหมั้นของต้นข้าวกับพี่ดินไหมคะแม่ " ฉันเกาะแขนคุณแม่แน่นก่อนจะถามอย่างมีความหวัง
" พอเถอะกอหญ้าเราตกลงกันแล้วว่าจะไม่คุยเรื่องนี้กันแล้วไง " หลังจากที่ต้นข้าวพูดจบ ต้นข้าวก็เดินหนีเข้าไปในบ้านแทบจะทันทีเพราะฝาแฝดผู้พี่ของเธอไม่ค่อยชอบความวุ่นวายแบบนี้
" ข้าว...เดี๋ยวก่อนสิต้นข้าว " ต้นข้าวหันมาตามเสียงเรียกของฉันทันที
" มีอะไรหรือเปล่ากอหญ้า " ฉันถอนหายใจก่อนจะมองหน้าพี่สาวอีกครั้งหลังจากที่ต้นข้าวหยุดยืนอยู่กับที่แล้ว
- ผู้เขียน
