ฝากรักที่บ้านไร่ 12
1609 คำ
โรงแรมในเครือ สุริยะครุป
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
" เซอไพรส์!!!! " เสียงเจื้อยแจ้วของคุณหนูคนโปรดของบ้านอย่างรวี หรือ วรรณรวี น้องสาวคนสวยของราชสีห์ที่เธอแอบกลับมาจากอังกฤษเมื่ออาทิตย์ที่แล้วดังขึ้นในเวลาอาหารเช้าของที่บ้านที่มีพี่ชายของเธอกับหญิงสาวแปลกหน้าอีกคนนั่งอยู่ สรุปใครกันแน่ที่เซอไพรส์
" คุณรวี คนสวยของป้ากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ " ป้าใจถามขึ้นอย่างดีใจ
" วีกลับมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อนค่ะแต่อยู่เที่ยวต่อในกรุงเทพฯ " หญิงสาวตอบป้าแม่บ้าน
" จะพูดอีกนานไหม วางของแล้วมานั่งกินข้าว " ราชสีห์ดุรวีทันที หญิงสาวจึงปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางแล้วเดินมาหาพี่ชายที่โต๊ะอาหาร
" สวัสดีค่ะ แล้วนี่จะไม่แนะนำสาวคนนี้ให้วีรู้จักหน่อยหรอคะ " หลังจากที่ยกมือไหว้พี่ชายเสร็จมือสวยก็ผายไปยังสาวน้อยที่รวีมองดูก็รู้ว่าอายุน่าจะน้อยกว่าเธอซัก 2 ปีได้ ก่อนจะเห็นว่าเสื้อผ้าที่อีกคนใส่เป็นชุดของตัวเอง
" สวัสดีค่ะ นันทิชาค่ะ หรือจะเรียก กอหญ้าก็ได้ค่ะ ที่สำคัญฉันไม่ได้เป็นอะไรกับผู้ชายของคุณค่ะ ฉันแค่ถูกเพื่อนสนิทเขาพามาทิ้งไว้ที่นี่ สบายใจได้ค่ะ ฉันขอตัวนะก่อนนะคะ " กอหญ้าอธิบายยืดยาวก่อนจะลุกออกไป
" What!! She says about ? " รวีถามอย่างงงๆก่อนจะนั่งลง
" แกกลับมาพอดีเลย วันนี้ฉันมีประชุม แกพาเด็กนั่นไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ในตัวเมืองหน่อย " ราชสีห์รวบช้อนทันทีเพราะรู้สึกอิ่มก่อนจะบอกกับน้องสาวถึงสิ่งที่อยากให้อีกคนช่วยเหลือ
" เดี๋ยวๆๆ วีพึ่งมาถึงบ้านนะ " รวีมองหน้าพี่ชายอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองว่าเขาจะใช้เธอทันทีแบบนี้
" เออหน่า ฉันไม่มีเวลา " รวีมองหน้าพี่ชายอีกครั้ง
" นี่คือคำสั่ง หรือ ขอร้องให้ช่วยเหลือ " รวีถามกลับ
" Please!!! " ราชสีห์ตอบกลับ
" โอเค๊ วีช่วยก็ได้ บัตรพี่ละ " วรรณรวียิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที
" ฉันให้แกแค่แสนเดียวเท่านั้น " ราชสีห์ยื่นคำขาด
" ตกลง งั้นวีไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บ "
" เดี๋ยว งานเลี้ยงบ้านผู้ว่าคืนพรุ่งนี้แกไปกับฉันด้วย แล้วก็หาชุดให้กอหญ้าด้วย " อาทิตย์นึงแล้วที่กอหญ้ายอมอยู่ที่นี่เอาจริงๆ หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอก็ไม่มีท่าทีเอาแต่ใจอะไรเลยซักนิด แถมยังสามารถช่วยงานเขาในบางเรื่องได้อีกด้วย เขาจึงอยากให้เธอได้ไปเปิดหูเปิดตาดูบ้างแต่ตัวเขาเองก็ยังไม่มีเวลาว่างพอที่จะพาเธอไปที่ไหน โชคดีที่วันนี้น้องสาวของเขาโผ่มาพอดี จึงถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะพาอีกคนไปซื้อของด้วยเลย เพราะผู้หญิงน่าจะคุยกันง่ายกว่า
ทางด้านกอหญ้า หลังจากกินข้าวเสร็จเธอก็เดินกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเองทันที เธออยู่ที่นี่มาอาทิตย์นึงแล้วโดยที่ไม่รู้เลยว่าอาการของพี่สาวฝาแฝดเป็นยังไงต่อ ตั้งแต่วันนั้นที่ราชสีห์เล่าให้ฟังหญิงสาวก็ไม่ถามอะไรถึงครอบครัวของเธออีกเลย
" ก๊อกๆ ก๊อกๆ กอหญ้า อยู่ในห้องหรือเปล่า ให้พี่เข้าไปได้ไหม " เสียงใสของคนที่พึ่งมาถึงบ้านเดินมาเคาะประตูห้องอยู่ด้านหน้า เธอไม่อยากเปิดเลยแต่ถ้าทำแบบนั้นเธอก็คงเสียมารยาทน่าดู กอหญ้าจึงตัดสินใจเดินไปเปิดประตูให้อีกคนได้เข้ามา
" พี่ชื่อ วรรณรวี เป็นน้องสาวของพี่ราช " เธอรีบแนะนำตัวอย่างรวดเร็วก่อนที่หญิงสาวจะเข้าใจผิดอีก " พี่จะเข้ามาชวนเธอไปในตัวเมืองน่ะ "
" ไม่ไปได้ไหมคะ "
" ไม่ได้สิ พี่ราชให้พี่พาเราไปซื้อของใช้ของเธอด้วย " รวีตอบอย่างรวดเร็ว
" ซื้ออะไรละคะ ฉันไม่มีเงินหรอก " กอหญ้าเดินกลับไปนั่งที่เตียงนอน
" นี่ไง ไม่จำกัดวงเงิน " รวียื่นบัตรแบล็คการ์ดไม่จำกัดวงเงินให้ร่างบางดู ยิ่งทำให้หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธหนักกว่าเดิม
" ยิ่งไม่เอาใหญ่เลยค่ะ " กอหญ้าปฏิเสธเสียงแข็ง
" นะ ไม่ซื้อแต่นั่งรถไปเป็นเพื่อนพี่ก็ยังดี " รวีทั้งอ้อน ทั้งขอร้องจนกระทั่ง
" ค่ะ กอหญ้าไปก็ได้ค่ะ " จนกอหญ้าตอบตกลง
" Yes!! งั้นพี่ไปรอข้างล่างนะ รีบตามมาล่ะ " พูดจบรวีก็เดินออกไปอย่างรวด กอหญ้าจึงเดินไปหยิบหมวกแก๊บสีขาวที่ราชสีห์ซื้อจากโรงแรมมาใส่แล้วเดินออกจากห้องไปหารวีที่ขับรถสปอร์ตคันสวยทันที
ห้างสรรพสินค้าในตัวจังหวัด
วรรณรวีขับรถมาจอดที่ฉันจอดรถ VIP ของห้างก่อนจะล็อครถแล้วพากอหญ้าเดินเข้าไปที่โซนโทรศัพท์มือถือ
" มาทำไมที่นี่หรอคะ " ถามขึ้นอย่างสงสัย
" พี่ราชให้พี่พาเรามาซื้อโทรศัพท์ อยากได้แบบไหนเลือกเลยนะ " รวีตอบก่อนจะยิ้มให้แบบกวนๆ
" ไม่เอาหรอกค่ะ เอาไปก็ไม่รู้จะโทรหาใคร " พูดจบกอหญ้าก็เตรียมจะหันออกจากตรงนั้นทันที
" ไว้โทรหาพี่กับพี่ราชไง ถ้าไม่อยากโทรหาใครก็เอาไว้โทรหาพี่ เผื่อเกิดเรื่องหรือมีปัญหา " รวีตอบกลับพร้อมกับดึงแขนของอีกคนไว้
" ทำไมพวกคุณถึงดีกับฉันจังคะ " กอหญ้าถามขึ้น ยิ่งทำให้รวียิ่งรู้สึกเอ็นดูหญิงสาวคนนี้ขึ้นไปอีก
" เอาเป็นว่าพี่เอ็นดูเรา โทรศัพท์เครื่องนี้พี่เป็นคนซื้อเอง ส่วนบัตรพี่ราชเราเอาไปซื้อชุดราตรีกัน " รวีตอบก่อนจะหันไปหาพนักงานที่เดินเข้ามาต้อนรับเราสองคนทันที " ฉันเอาเครื่องนี้พร้อมกับซิมสองซิมนะ ติดโปรทั้งสองซิมเลย อันนึงใส่เครื่องใหม่ อีกอันใส่เครื่องนี้ " รวีหยิบโทรศัพท์เครื่องบางรุ่นที่ออกใหม่สีขาวส่งให้พนักงานก่อนจะหันไปเลือกซิมมือถือสองอันพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของตัวเองส่งให้พนักงานอีกครั้ง
" ลูกค้านั่งรอซักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันจัดการให้ค่ะ " พนักงานพูดเสร็จก็ถือของทุกอย่างไปทำตามที่หญิงสาวสั่งทันที ทั้งคู่จึงเดินไปนั่งรอที่โซฟา
" เมื่อกี้พี่วีบอกว่าเราจะไปซื้อชุดราตรีกัน จะไปไหนหรอคะ แล้วฉันต้องซื้อด้วยหรอ " กอหญ้าถามขึ้นทันที
" ไปงานเลี้ยงบ้านผู้ว่าน่ะ พี่ราชสั่งให้พวกเราไปด้วย " รวีตอบเหมือนเป็นเรื่องปกติ
" แล้วเขาจะให้ฉันไปด้วยทำไม " กอหญ้ายังคงไม่เข้าใจ
" ฮ่าๆๆ พี่ก็ไม่รู้สิ " รวีส่ายหน้าพร้อมทำหน้างงเหมือนกัน
" เรียบร้อยแล้วค่ะคุณลูกค้า นี่ค่ะ " พนักงานเดินกลับมาหาก่อนจะยื่นโทรศัพท์สองเครื่องส่งให้รวีพร้อมกับถุงใส่กล่องพวกสายชาร์จแล้วก็ของแถมต่างๆส่งมาให้ รวีจึงกดพิมพ์อะไรซักอย่างลงไป
" อ่ะนี่ " ก่อนจะยื่นมาให้กอหญ้า
" ขอบคุณนะคะ " กอหญ้ายกมือไหว้ขอบคุณอย่างปฏิเสธไม่ได้
" นี่บิลค่าใช้จ่ายค่ะลูกค้า เดี๋ยวลูกค้าเชิญชำระเงินที่เคาน์เตอร์ได้เลยนะคะ " พนักงานคนเดิมยื่นบิลมาให้พวกเราสองคน ทั้งคู่จึงยิ้มตอบกลับก่อนจะรับบิลแล้วเดินไปจ่ายเงินทันทีก่อนจะเดินออกมาจากโซนมือถือ
" ไปซื้อชุดแล้วกลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวจะมืดค่ำซะก่อน " รวีว่าพร้อมกับคว้าข้อมือของอีกคนไปที่โซนห้องผ้าแบรนด์ดังอย่างรวดเร็ว
" สวัสดีค่ะคุณลูกค้า แวะเข้ามาเยี่ยมชมเสื้อผ้าของแบรนด์เราได้เลยนะคะ ห้องผ้าของเรามีชุดมากมายหลากหลายรูปแบบให้เลือกเลยค่ะ มีตั้งแต่ชุดลำลองจนถึงชุดแต่งงาน ลูกค้าสนใจแบบไหนสอบถามได้นะคะ " พนักงานแนะนำทันทีที่เราเดินเข้ามาให้ห้องเสื้อแบรนด์ดังแบรนด์หนึ่งก่อนจะถามถึงความต้องการของพวกเรา
" เรากำลังจะดูชุดราตรียาวซักสองชุดค่ะ พอจะแนะนำหน่อยได้ไหมคะ " รวีบอกพนักงาน
" ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณลูกค้าเชิญทางนี้เลยนะคะ " พนักงานขายเดินนำทั้งไปยังโซนชุดราตรีทันทีก่อนจะค่อยๆหยิบชุดออกมาให้ทั้งคู่ดูทีละชุดๆ จนกระทั่ง
" พี่ว่ากอหญ้าเหมาะกับสีขาวงาช้างนะ มันดูสูงส่งมากเลย " รวีทาบชุดราตรีเกาะอกสีขาวงาช้างเว้าด้านข้างที่ปักดิ้นทองทาบกับร่างกอหญ้าก่อนจะพูดขึ้นซึ่งพนักงานก็พยักหน้าเห็นดีด้วย
" กอหญ้าคิดว่าพี่วีก็หน้าจะเหมาะกับตัวนี้ค่ะ " กอหญ้าก็หยิบชุดราตรีเกาะอกสีน้ำเงินเข้มโชว์แผ่นหลังให้กับรวีด้วยเช่นกัน ทั้งสองคนต่างถูกใจชุดที่ตนเองเลือกและโชคดีที่ร้านนี้มีรองเท้าส้นสูงขายด้วย ทั้งคู่จึงเลือกรองเท้าของแบรนด์ด้วยเลย ก่อนจะพากันกลับไร่ปลายฟ้าทันที
- ผู้เขียน
