มีนาอุทรเสียงสั่นสะท้านเมื่อเขาควบสะโพกสอบกระแทกกระทั้นในกายเธออย่างหนักหน่วงรุนแรงตามอารมณ์คุกรุ่น
“พี่เปา...”
เธอครางเสียงหลงเมื่อเขาไม่ปล่อยแต่ยิ่งขยับรุกล้ำเข้ามาอย่างไม่ปรานี
มีนาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้แต่แรงของเธอน้อยนิดนัก
“พี่เปา หนูมีนเจ็บนะคะ”
“หนีไปกับผมนะครับคุณหนู”
เขาเอ่ยประโยคที่เป็นไปไม่ได้ ถ้าทำแบบนั้นเธอกับเขาก็คงอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ
“พี่เปารักหนูมีนไหมคะ”
“รักมากที่สุด” ไม่ต้องคิดเขาก็ตอบเธอได้ในทันที
“ถ้ารักหนูมีนต้องอย่าทำให้ครอบครัวหนูมีนเดือดร้อนนะคะ ถึงยังไงพวกท่านก็เป็นพ่อแม่หนูมีน”
เธอส่ายหน้าไปมาเสียวซ่านจนต้องเผยอปากครวญครางอย่างรุนแรงเมื่อเขาสับสะโพกถี่ยิบเหมือนระบายอารมณ์เข้ามาในร่องสาวที่ฉ่ำเยิ้ม โอบอุ้มแก่นกายที่กำลังเสียบแทงเข้ามาแทบนับจังหวะไม่ถูก
ความรักคือการเสียสละน่ะใช่ แต่เขารู้ว่าการเสียสละครั้งนี้เธอจะไม่มีความสุข และเขาก็ทนไม่ได้ด้ว
